Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει την πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα της Ιταλίας στη μεταπολεμική περίοδο, μέσω μιας διεπιστημονικής προσέγγισης που συνδυάζει ιστορική, πολιτική και κοινωνιολογική ανάλυση. Κεντρικός στόχος είναι η ανάδειξη της πορείας της Ιταλίας προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Η έρευνα επικεντρώνεται στις ενέργειες και τις επιλογές πολιτικών προσωπικοτήτων και κομμάτων που συνέβαλαν στην ένταξη της χώρας στις ευρωπαϊκές κοινότητες. Στο πλαίσιο αυτό, διερευνώνται οι σχέσεις του Άλτσιντε Ντε Γκάσπερι [Alcide De Gasperi] με τον Ρομπέρ Σούμαν [Robert Schuman] και τον Κόναρντ Αντενάουερ [Konrad Adenauer], με στόχο την ανάλυση των σημείων σύγκλισης και απόκλισης που συνέβαλαν στην προώθηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

This thesis examines the political and socio-economic reality of Italy in the post-war period through an interdisciplinary approach that combines historical, political, and sociological analysis. The central aim is to highlight Italy's path towards European integration. The research focuses on the actions and choices of political figures and parties that contributed to the country's accession to the European Communities. Within this framework, the relationships of Alcide De Gasperi with Robert Schuman and Konrad Adenauer are explored, with the aim of analyzing the points of convergence and divergence that contributed to the promotion of European integration.