Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την επίδραση των αφηγηματικών παιχνιδιών ρόλων και συγκεκριμένα του Dungeons & Dragons (D&D), στην ενίσχυση της προφορικής επικοινωνίας παιδιών ηλικίας 10 – 12 ετών. Η έρευνα βασίστηκε στη μεθοδολογία της έρευνας δράσης και πραγματοποιήθηκε εξ αποστάσεως, με τη χρήση των ψηφιακών εργαλείων  Discord  και Roll20. Η παρέμβαση περιλάμβανε εννέα συναντήσεις κατά τις οποίες τα παιδιά συμμετείχαν σε ένα αφηγηματικό σενάριο φαντασίας, υποδυόμενα χαρακτήρες με συγκεκριμένους ρόλους, ικανότητες και αποστολές. Σκοπός της έρευνας ήταν να εξεταστεί αν και σε ποιο βαθμό η συμμετοχή σε ένα ψηφιακό παιχνίδι ρόλων μπορεί να ενισχύσει την αφηγηματική ικανότητα, τη χρήση περιγραφικού λεξιλογίου, την επιχειρηματολογία, την προφορική αυτενέργεια και τη συνεργατική επικοινωνία των παιδιών. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω ερωτηματολογίων γονέων (πριν και μετά την παρέμβαση), ερωτηματολογίου παιδιών (μετά την παρέμβαση) και παρατηρήσεις των συνεδριών. Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν σημαντική βελτίωση στην ποιότητα και την έκταση της προφορικής έκφρασης των παιδιών. Παρατηρήθηκε σταδιακή μετάβαση από την αμηχανία και τον μονολεκτικό λόγο, στην ενεργή συμμετοχή, την ανάληψη πρωτοβουλιών και τη λεκτική διαχείριση αφηγηματικών καταστάσεων. Επιπλέον, τα παιδιά ανέπτυξαν στρατηγική σκέψη, συνεργάστηκαν ουσιαστικά και χρησιμοποίησαν με δημιουργικό τρόπο το λεξιλόγιο του παιχνιδιού. Η μελέτη υποδεικνύει ότι τα αφηγηματικά παιχνίδια ρόλων μπορούν να αποτελέσουν ένα καινοτόμο και αποτελεσματικό εργαλείο για την καλλιέργεια της προφορικής επικοινωνίας στο δημοτικό σχολείο , ακόμα και μέσα από  ψηφιακό περιβάλλον. Προτείνονται η περαιτέρω αξιοποίηση τους στην εκπαιδευτική πράξη και η συνέχιση της έρευνας με μεγαλύτερα και πιο ετερόκλητα δείγματα.

This thesis explores the impact of narrative role-playing games—specifically Dungeons & Dragons (D&D)—on the development of oral communication skills in children aged 10 to 12. The study adopts an action research methodology and was conducted remotely using digital platforms such as Discord and Roll20. The intervention consisted of nine sessions during which the participants engaged in a collaborative storytelling adventure, assuming fictional characters with distinct roles, abilities, and missions. The aim of the research was to examine whether and to what extent participation in a digital role-playing game could enhance children's narrative competence, use of descriptive vocabulary, argumentation, verbal autonomy, and cooperative oral interaction. Data collection tools included pre- and post-intervention parent questionnaires, a post-intervention questionnaire for the children, and systematic observation throughout the sessions. The findings indicate a clear improvement in the quality and range of the children’s oral expression. A gradual shift was observed from initial hesitation and one-word responses to active participation, initiative-taking, and the verbal management of complex narrative situations. Additionally, the children demonstrated strategic thinking, meaningful collaboration, and creative use of in-game vocabulary adapted to the unfolding story. The study suggests that narrative role-playing games can serve as innovative and effective tools for enhancing oral communication in primary education, even within a digital context. It is recommended that such games be further integrated into educational practice and that future research be conducted with larger and more diverse participant groups.