Η παρούσα διπλωματική εργασία εκπονήθηκε στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών στη Δημιουργική Γραφή και επικεντρώνεται στη διερεύνηση και ερμηνεία των ποιημάτων ποιητικής του Νικηφόρου Βρεττάκου, αντλημένων από την μακροχρόνια ποιητική του πορεία.
Το θεωρητικό μέρος έχει δύο άξονες. Ο ένας εμβαθύνει στον όρο Ποιητική από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας και στις απόψεις που έχουν διατυπωθεί για τα ποιήματα ποιητικής, όπως, επίσης, στην ιδιαίτερη περίπτωση του Νικηφόρου Βρεττάκου ως ποιητή ποιημάτων για την ποίηση.Στον δεύτερο άξονα επιδιώκεται η ερμηνεία πληθώρας ποιημάτων ποιητικής του Νικηφόρου Βρεττάκου. Η μέθοδος που αξιοποιήθηκε για την έρευνα των ποιημάτων είναι η ανάλυση περιεχομένου μέσα από την οποία καταμαρτυρούνται όλα τα στοιχεία της ιδιαίτερης ποιητικής φυσιογνωμίας του ποιητή και το modus operandi του. Ερμηνεύονται κυρίως τα θέματα, τα σύμβολα και τα μοτίβα, που μετέρχεται ο απαράμιλλος Λάκωνας ποιητής. Έτσι, διερευνώνται οι όψεις της ποιητικής του, το υλικό και τα εργαλεία του, όπως η έννοια του σύμπαντος, αλλά και του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος ως αδιάσπαστων μεταξύ τους στοιχείων, η σωματικότητα, η αγάπη, το ουμανιστικό και φιλειρηνικό πνεύμα, καθώς και η μεταφυσική αναζήτηση και ο Χριστιανισμός και η άποψη περί ελλιπούς γλώσσας. Επιπλέον, φωτίζεται η ποιητική αποτύπωση των σκέψεών του για τον βαθύτερο ρόλο του ποιητή ως πνευματικού ταγού και ενεργού πολίτη, ο πόνος ως λυτρωτικό όχημα, η δημιουργική σιωπή ως πύλης εισόδου στην ποιητικότητα, οι αμφιβολίες αλλά και η πληρότητα που αισθάνεται γράφοντας, όλο το φάσμα των συναισθημάτων, από την ευφροσύνη και την αγαλλίαση της βαθύτερης γνώσης που προσφέρει η ποιητική σύλληψη έως και την ψυχική οδύνη και τα διανοητικά αδιέξοδα που συναντά κατά την κοπιώδη προσπάθεια της «γέννησης» του ποιήματος. Η βαθιά του ανάγκη να αφεθεί στην καλλιτεχνική του σύλληψη για να υπάρξει.Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η είσοδος στο «εργαστήριο» της ποίησης, στα «άδυτα» του γιατί ο ποιητής αφιερώνει τόσο μεγάλη έκταση στη συγγραφή της εν λόγω κατηγορίας ποιημάτων, βοηθώντας τον αναγνώστη να έρθει ένα βήμα κοντύτερα με την ουσία της ποίησης.
Στο δεύτερο μέρος της εργασίας- το δημιουργικό- επιδιώκεται η συγγραφή ποιημάτων ποιητικής με τα σύνεργα που μετήλθε ο Βρεττάκος. Υιοθετήθηκε- όσο είναι δυνατόν- το ύφος,το λεξιλόγιο και οι στιχουργικές του νόρμες, ιδιαίτερα από την τρίτη περίοδο και έπειτα, όπου έχει ήδη στραφεί στη νεωτερική ποίηση και ανθίζουν τα ποιήματα ποιητικής του- ενώ η έμπνευσή του περιστρέφεται γύρω από τα θέματα και τα σύμβολα του ποιητικού του σύμπαντος. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιήθηκαν λέξεις όπως «ποίημα», «ποίηση», «λέξεις»,«σύμπαν», «φύση», «αγάπη», «έρωτας», «Θεός».

The present thesis was prepared within the framework of the Postgraduate Program “Creative Writing” and focuses on the investigation and interpretation of the poetic poems of Nikiforos Vrettakos, drawn from his long-term poetic career.
The theoretical part has two axes. The first delves into the term “Poetics” from antiquity to the present day, and the views that have been expressed about poetic poems, as well as in the particular case of Nikiforos Vrettakos as a poet of poems about poetry. The second axis seeks to interpret a multitude of poetic poems by Nikiforos Vrettakos. The method used for the research of the poems is content analysis, through which all the elements of the poet's particular poetic physiognomy and his “modus operandi” are documented. The interpretation is based on the themes, symbols and motifs that the incomparable Laconian poet uses. Thus, the aspects of his poetics, his material and his tools are explored, such as the concept of the universe, but also of the natural and man-made environment as inseparable elements, of corporeality, love, the humanistic and peace-loving spirit, as well as the metaphysical quest and Christianity and the view of incomplete language. In addition, the poetic depiction of his thoughts on the deeper role of the poet as a spiritual leader and active citizen, pain as a redemptive vehicle, creative silence as a gateway to poetry, the doubts but also the completeness he feels while writing the entire spectrum of emotions, from the joy and exultation of the deeper knowledge offered by poetic conception to the mental anguish and the intellectual impasses he encounters during the arduous effort of the "birth" of the poem, are illuminated. His deep need to be left to his artistic conception in order to exist. In this way, entry into the "laboratory" of poetry, into its "sanctuaries" is achieved because the poet devotes so much space to writing this category of poems, helping the reader to come one step closer to the essence of poetry.
In the second part of the work - the creative - the aim is to write poetic poems with the tools that Vrettakos brought. His style, vocabulary and lyrical norms were adopted - as much as possible, especially from the third period onwards, where he has already turned to modern poetry and his poetic poems flourish while the inspiration revolves around the themes and symbols that the great poet brought. Therefore, words such as "poem", "poetry", "words", "universe", "nature", "love", "love", "God" were used.