Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής  διπλωματικής εργασίας ήταν να προσδιοριστούν οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της έκθεσης του ανθρώπου στο μονοξείδιο του άνθρακα, καθώς επίσης και να διερευνηθεί η πιθανότητα ύπαρξης σχέσης μεταξύ της έκθεσης στο συγκεκριμένο τοξικό αέριο και στην εκδήλωση χρόνιων νοσημάτων. Για την επίτευξη του σκοπού της, χρησιμοποιήθηκε η μεθοδολογία της βιβλιογραφικής ανασκόπησης, καθώς χρησιμοποιήθηκαν πρόσφατες μελέτες που έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, αναφορικά με τις μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις του μονοξειδίου του άνθρακα. Τα αποτελέσματα της βιβλιογραφικής ανασκόπησης έδειξαν πως η έκθεση σε υψηλές συγκεντρώσεις μονοξειδίου του άνθρακα, τόσο σε επίπεδο ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όσο και σε επίπεδο δηλητηρίασης σε εσωτερικούς χώρους, επηρεάζει με ιδιαίτερα αρνητικό τρόπο την υγεία των ανθρώπων και τη ζωή τους. Ειδικότερα, διαπιστώθηκε πως μπορεί να προκαλέσει βλάβες και δυσλειτουργίες στο καρδιαγγειακό σύστημα, όπως είναι η ισχαιμική μυοκαρδιοπάθεια, το έμφραγμα του μυοκαρδίου, η στηθάγχη, η κοιλιακή και κολπική μαρμαρυγή και η μυοκαρδιακή ίνωση. Χαρακτηριστικά διαπιστώθηκε, πως τα άτομα που έχουν δηλητηριαστεί με μονοξείδιο του άνθρακα έχουν έως και 2,16 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν ισχαιμική καρδιοπάθεια. Επίσης, παρατηρήθηκε πως δύναται να επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος καθώς τα άτομα που έχουν δηλητηριαστεί με μονοξείδιο του άνθρακα έχουν 1,84 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του πνεύμονα, 1,5 φορά μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν ΧΑΠ και 1,42 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν πνευμονική φυματίωση. Σοβαρές βλάβες μπορούν να προκληθούν και σε νευρικό σύστημα όπως είναι ο πονοκέφαλος, η ναυτία, η σύγχυση, η συγκοπή, η ημικρανία, η ζάλη, το κώμα, ο Παρκινσονισμός, η νόσος Πάρκινσον, η επιληψία, η ακράτεια ούρων και κοπράνων. Χαρακτηριστικά, τα άτομα που έχουν δηλητηριαστεί από μονοξείδιο του άνθρακα διατρέχουν 15,8 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν τη νόσο του Πάρκινσον, 8,4 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν επιληψία και 1,37 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν ημικρανία. Επιπλέον, η έκθεση σε υψηλές συγκεντρώσεις μονοξειδίου του άνθρακα, σχετίζονται με προβλήματα στο γαστρεντερικό σύστημα όπως είναι η γαστρεντερική αιμορραγία, το γαστρικό έλκος, η ηπατομεγαλία, η ηπατική βλάβη, η υποξική ηπατίτιδα και η αύξηση των τιμών των τρανσαμινασών. Επιπρόσθετα, η χρόνια έκθεση σε χαμηλής ποιότητας ατμοσφαιρικού αέρα, με υψηλότερη συγκέντρωση μονοξειδίου του άνθρακα, επηρεάζει αρνητικά και το γεννητικό σύστημα, καθώς οδηγεί στην αντρική και τη γυναικεία υπογονιμότητα, στη μείωση των σπερματοζωαρίων και σε διαταραχές στον εμμηνορροϊκό κύκλο των γυναικών. Οι επιπτώσεις της έκθεσης σε μονοξείδιο του άνθρακα είναι πολύ σοβαρές και θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων. Υπό το πρίσμα αυτό είναι αναγκαία η αξιοποίηση των διαθέσιμων τεχνολογιών και η λήψη μέτρων, που αφορούν στη μείωση της απελευθέρωσης μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και στους κλειστούς χώρους. Κλείνοντας, η ευαισθητοποίηση των πολιτών γύρω από το μονοξείδιο του άνθρακα κρίνεται αναγκαία και πρέπει να πραγματοποιηθεί μέσω της ενημέρωσης από το κράτος και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.  

The aim of this thesis was to determine the short-term and long-term effects of human exposure to carbon monoxide, as well as investigate the possibility of a correlation that may exist between exposure to the toxic gas in question and the development of chronic diseases. In order to accomplish the research aim, the method of literature review was used, since data were utilized from recent studies on the long-term and short-term effects of carbon monoxide that were published in scientific journals. The results of the literature review showed that exposure to high concentrations of carbon monoxide, as an effect of air pollution, as well as indoor poisoning, has a highly negative impact on the state of health and lives of people. In more specific, it was demonstrated that it can cause damage and dysfunction to the cardiovascular system, such as ischemic cardiomyopathy, myocardial infarction, angina pectoris, ventricular and atrial fibrillation, and myocardial fibrosis. Specifically, it was found that people who have been poisoned with carbon monoxide have up to 2,16 times greater risk of developing ischemic heart disease. Furthermore, it was observed that it can negatively affect the function of the respiratory system, since people who have been poisoned with carbon monoxide have 1,84 times greater risk of developing lung cancer, 1,5 times greater risk of developing COPD and 1,42 times greater risk of developing pulmonary tuberculosis. Severe damage can also be caused to the nervous system, such as headache, nausea, confusion, syncope, migraine, dizziness, coma, Parkinsonism, Parkinson's disease, epilepsy, and urinary and fecal incontinence. Specifically, people who have been poisoned by carbon monoxide have 15,8 times greater risk to develop Parkinson's disease, 8.4 times greater risk to develop epilepsy, and 1,37 times greater risk to develop migraine. In addition, exposure to high concentrations of carbon monoxide is correlated to problems of the gastrointestinal tract, such as gastrointestinal bleeding, gastric ulcer, hepatomegaly, liver damage, hypoxic hepatitis, and elevation of transaminase values. On top of that, chronic exposure to low air quality, with a higher concentration of carbon monoxide, negative affects the reproductive system, since it results in male and female infertility, low sperm count, and disorders of the female menstrual cycle. The effects of exposure to carbon monoxide are very severe, since they put people's health and lives at risk. In this light, it is necessary to make use of available technologies and take measures, in order to reduce the release of carbon monoxide into the atmosphere, as well as in indoor areas. In conclusion, it is believed that it is necessary to raise the awareness of citizens on carbon monoxide, and this should take place through information provided by the government in the context of environmental education.