Η εργασία εξετάζει την ανάπτυξη καταλυτών για την υδρογονοεπεξεργασία πετρελαϊκών κλασμάτων, αναδεικνύοντας την κρίσιμη συμβολή της στη βελτίωση της ποιότητας των καυσίμων και τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Παρουσιάζονται οι διαφορετικοί τύποι καταλυτών, όπως οι μεταλλικοί, οι υποστηριγμένοι, και οι τροποποιημένοι καταλύτες, οι οποίοι προσφέρουν αυξημένη αποδοτικότητα και ανθεκτικότητα. Ταυτόχρονα, η εισαγωγή καινοτόμων τεχνολογιών, όπως τα νανοϋλικά και οι διλειτουργικοί καταλύτες, αντιμετωπίζει προκλήσεις όπως η απενεργοποίηση και το υψηλό κόστος παραγωγής. Παρά την πρόοδο, η υδρογονοεπεξεργασία παραμένει ενεργοβόρα, με σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την κατανάλωση υδρογόνου και νερού, καθώς και από την απόρριψη καταλυτικών αποβλήτων. Η μετάβαση σε πράσινες τεχνολογίες, όπως η ανακύκλωση καταλυτών και η παραγωγή υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές, αποτελεί προτεραιότητα. Επιπλέον, η ενσωμάτωση βιοελαίων ως πρώτων υλών απαιτεί την ανάπτυξη πιο προσαρμοστικών και βιώσιμων καταλυτικών συστημάτων. Η εργασία καταλήγει ότι η επιτυχής εφαρμογή των τεχνολογιών αυτών εξαρτάται από τη συνεργασία μεταξύ βιομηχανίας, πολιτικών φορέων και ερευνητών. Με συνεχή καινοτομία, επενδύσεις, και περιβαλλοντική δέσμευση, η υδρογονοεπεξεργασία μπορεί να υποστηρίξει τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ενεργειακή μετάβαση προς ένα καθαρότερο μέλλον.

The work examines the development of catalysts for the hydroprocessing of petroleum fractions, highlighting its critical contribution to improving fuel quality and reducing environmental impacts. Different types of catalysts are presented, such as metallic, supported, and modified catalysts, which offer increased efficiency and durability. At the same time, the introduction of innovative technologies, such as nanomaterials and bifunctional catalysts, faces challenges such as deactivation and high production costs. Despite progress, hydroprocessing remains energy-intensive, with significant environmental impacts from hydrogen and water consumption, as well as from the disposal of catalytic waste. The transition to green technologies, such as catalyst recycling and hydrogen production from renewable sources, is a priority. Furthermore, the integration of bio-oils as feedstocks requires the development of more adaptable and sustainable catalytic systems. The paper concludes that the successful implementation of these technologies depends on the collaboration between industry, policymakers and researchers. With continued innovation, investment, and environmental commitment, hydroprocessing can support sustainable development and the energy transition towards a cleaner future.