Since the 1990s, traditionally associated with marketing strategies to attract tourism, investment, and talent, place branding has become popular in cities worldwide, enhancing the relationship between city diplomacy’s cultural and economic facets. This strategy is predicated on the generally held belief that future rivalry between countries, cities, and businesses will likely be determined more by their capacity to create appealing images and symbols and successfully project them than by their geographic position, natural resources, or prior reputation. After all, city diplomacy refers to a city’s ability to influence behavior of other nations or cities through attraction rather than coercion and force. Thus, branding goes beyond marketing to also influence a city’s international reputation, thus directly supporting diplomatic objectives.  In this sense, this study endeavours to present the contours of the relationship of city diplomacy and city branding, discussing the relevancy of the concepts in 5 Mediterannean port-cities (Piraeus, Marseille, Genoa, Naples and Barcelona) for the period 2017-2024. In addition to being important Mediterranean ports, these cities have comparable socioeconomic issues, historical significance, and a strategic emphasis on using their marine identities to gain influence internationally. Thus for city managers branding is no longer a kind of marketing tool but a strategic imperative.

Από τη δεκαετία του 1990, παραδοσιακά συνδεδεμένη με στρατηγικές μάρκετινγκ για την προσέλκυση τουρισμού, επενδύσεων και ταλέντων, η πρακτική του place branding έχει εμφανιστεί σε πόλεις σε όλο τον κόσμο, ενισχύοντας τη σύνδεση μεταξύ της πολιτιστικής και της οικονομικής διάστασης της διπλωματίας των πόλεων. Αυτή η προσέγγιση πηγάζει από την ευρέως αποδεκτή υπόθεση ότι ο μελλοντικός ανταγωνισμός μεταξύ εθνών, πόλεων και επιχειρήσεων φαίνεται ότι θα βασίζεται λιγότερο σε φυσικούς πόρους, τοποθεσία ή παλαιότερη φήμη τους και περισσότερο στην ικανότητά τους να αναπτύσσονται ελκυστικές εικόνες και σύμβολα και να τα προβάλλουν αποτελεσματικά. Εξάλλου, η διπλωματία των πόλεων αναφέρεται στην ικανότητα μιας πόλης να επηρεάζει τη συμπεριφορά άλλων εθνών ή πόλεων μέσω της έλξης και όχι του εξαναγκασμού και της βίας. Έτσι, το branding υπερβαίνει το μάρκετινγκ για να επηρεάσει επίσης τη διεθνή φήμη μιας πόλης, υποστηρίζοντας έτσι άμεσα τους διπλωματικούς στόχους. Υπό αυτήν την έννοια, αυτή η μελέτη επιχειρεί να παρουσιάσει το περίγραμμα της σχέσης της διπλωματίας της πόλης και του branding της πόλης, συζητώντας τη συνάφεια των εννοιών σε 5 πόλεις-λιμένες της Μεσογείου (Πειραιάς, Μασσαλία, Γένοβα, Νάπολη και Βαρκελώνη) κατά την περίοδο 2017-2024. Εκτός από σημαντικά λιμάνια της Μεσογείου, αυτές οι πόλεις έχουν συγκρίσιμα κοινωνικο-οικονομικά μεγέθη, ιστορική σημασία και στρατηγική έμφαση στη χρήση της θαλάσσιας ταυτότητάς τους για να αποκτήσουν διεθνή επιρροή. Επομένως, για τους μάνατζερ των πόλεων η προώθηση της ταυτότητας της πόλης (branding) δεν είναι πλέον εργαλείο μάρκετινγκ αλλά στρατηγική επιταγή.