Σκοπός της έρευνας είναι να εξετάσει κατά πόσο ασκεί επίδραση στην θεραπευτική σχέση η επικοινωνία του ασθενή με τον ιατρό. Ειδικότερα, ο στόχος της είναι να εντοπίσει αν επιδρά και με ποιο τρόπο στη θεραπευτική σχέση το είδος της επικοινωνίας του ασθενή και του ιατρού και τυχόν παράγοντες που την δυσχεραίνουν ή τη διευκολύνουν. Στην έρευνα συμμετείχαν επτά ασθενείς που έπασχαν από όγκο μαστού, ρευματοειδή αρθρίτιδα, νόσο Crohn, HIV/AIDS, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, σκλήρυνση κατά πλάκας και νόσο Hashimoto, οι οποίοι παρείχαν δεδομένα μέσα από την παροχή απαντήσεων σε ερωτηματολόγια με ανοικτές ερωτήσεις. Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν ότι η επικοινωνία του ιατρού και του ασθενή είναι ζωτικής σημασίας, ειδικά σε ανίατες ασθένειες και ότι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι παράγοντες που την διευκολύνουν, προκειμένου να υπάρχουν θετικά αποτελέσματα στην θεραπευτική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα τους. Η καλή επικοινωνία ανάμεσα στον ιατρό και στον ασθενή είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μίας αποτελεσματικής θεραπευτικής σχέσης των ασθενών που πάσχουν από ανίατες ασθένειες. Για την ανάπτυξη της καλής επικοινωνίας απαιτείται οι ασθενείς να νιώθουν άνετα και να δείχνουν εμπιστοσύνη στον ιατρό τους. Διαφαίνεται, συνεπώς, η σημασία που έχει οι ιατροί να μπορούν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στους ασθενείς τους και να τους κάνουν να νιώσουν άνετα μαζί τους, διαμορφώνοντας με αυτό τον τρόπο μία αποτελεσματική επικοινωνία ανάμεσα τους. Οι περισσότεροι ιατροί φαίνεται ότι κατανοούν αυτή την ανάγκη και εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση. Απαιτείται όμως και η ανάπτυξη δεξιοτήτων εκ μέρους τους για να μπορούν να προσεγγίσουν τους ασθενείς με τον κατάλληλο τρόπο και να μπορέσουν να
εδραιώσουν μία θεραπευτική σχέση ανάμεσα τους, που να λειτουργεί ευνοϊκά. Αυτό συνεπάγεται την ανάγκη κατάρτισης των ιατρών, προκειμένου να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες.

The purpose of the research is to examine whether the patient-physician communication has an impact on the therapeutic relationship. In particular, its goal is to identify whether and in what way the type of patient-physician communication and any factors make it difficult or facilitate it affect the therapeutic relationship. The research involved seven patients suffering from breast cancer, rheumatoid arthritis, Crohn's disease, HIV/AIDS, type 1 diabetes, multiple sclerosis and Hashimoto's disease who provided data through the provision of answers to questionnaires with open questions. The findings of the research showed that doctor-patient communication is vital, especially in incurable diseases and that the factors that facilitate it should be taken into account in order to have positive results in the therapeutic relationship that develops between them. Good communication between the doctor and the patient is vital for the development of an effective therapeutic relationship for patients suffering from incurable diseases. In order to develop good communication, patients need to feel comfortable and trust their doctor. It is therefore important for doctors to be able to inspire trust in their patients and make them feel comfortable with them, thus establishing effective communication between them. Most doctors seem to understand this need and are working towards this. However, they also need to develop skills to be able to approach patients in the appropriate way and to be able to establish a therapeutic relationship between them that works favorably. This implies the need for doctors to be trained in order to acquire the necessary skills.