Η εργασία εστιάζει στην ποιητικότητα και τη μυθοπλαστική διάσταση του ζωγραφικού έργου του Marc Chagall. Στο πρώτο μέρος, αρχικά εξετάζονται βιογραφικά στοιχεία, φάσεις της καλλιτεχνικής πορείας του, κριτικές και θεωρητικές προσεγγίσεις για το έργο του. Στη συνέχεια, επιλέγονται και αναλύονται διεξοδικά, με βάση την ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, επτά ζωγραφικοί πίνακες που είναι χαρακτηριστικοί της θεματολογίας και του εικαστικού ιδιώματος του καλλιτέχνη. Μέσα από αυτούς αποκαλύπτονται οι επιρροές του Chagall, οι πηγές έμπνευσής του, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της τέχνης του, το εικαστικό λεξιλόγιο και τα μυθοπλαστικά στοιχεία που χρησιμοποιεί για να χτίσει τις οπτικές αφηγήσεις του. Ο Chagall κουβαλώντας τις μνήμες και τα προσωπικά του βιώματα από τη ρωσοεβραϊκή κοινωνία στην οποία μεγάλωσε, έχοντας μια ιδιαίτερη αγάπη για τη λαϊκή και θρησκευτική παράδοση και όντας επηρεασμένος από τις καλλιτεχνικές πρωτοπορίες του Παρισιού, αναπτύσσει ένα ιδιαίτερο προσωπικό καλλιτεχνικό ιδίωμα που συναρμόζει τη φαντασία με την πραγματικότητα, το παραδοσιακό με το μοντέρνο, το προσωπικό με το καθολικό και δημιουργεί ονειρικές και αλληγορικές εικόνες, όπου το αίνιγμα και η μαγεία του παραμυθιού ζωντανεύουν με οπτικά μέσα. Στο τέλος του θεωρητικού μέρους, γίνεται μία αποτίμηση των στοιχείων που απαντώνται στους ζωγραφικούς του πίνακες και λειτουργούν ως φορείς νοημάτων, συνθέτοντας τον κόσμο του μύθου του. Κάποια από τα στοιχεία αυτά είναι: τα θέματα, τα χρώματα, οι μορφές και οι χαρακτήρες, τα μοτίβα και τα σύμβολα, στοιχεία της λαϊκής τέχνης και ομιλίας, η ύπαρξη δίπολων, η ανατροπή της φυσικής κατάστασης των πραγμάτων, η ύπαρξη παράδοξων και α-ρεαλιστικών στοιχείων, η ιδιαίτερη χρήση του χώρου και του χρόνου, με συμπαραθέσεις και χρονικούς συνταυτισμούς. Στο δεύτερο μέρος, αντλώντας έμπνευση και πρωτογενές υλικό από το ζωγραφικό μυθοπλαστικό σύμπαν του Chagall, γίνεται μία απόπειρα συγγραφής ελεύθερων ποιητικών κειμένων και μικροκειμένων. Συγκεκριμένα, γίνεται μία πειραματική προσπάθεια μετάβασης από το ένα εκφραστικό σύστημα στο άλλο – μια λεκτική έκφραση, που συνομιλεί με την ορασιακή μυθοπλασία του Chagall.

The thesis focuses on the poetic and mythopoetic dimensions of Marc Chagall’s painting. The first part explores his biographical background, the phases of his art, and critical as well as theoretical approaches to his work. Subsequently, seven paintings, representative of the artist’s themes and his visual style, are selected and analyzed in detail, based on Greek and English bibliography. This study reveals Chagall’s influences and the sources of his inspiration. It also distinctives the artistic characteristics, the visual vocabulary, and the mythopoetic elements he employs to construct his visual narratives. Chagall carries his memories and personal experiences from the Russian-Jewish society in which he grew up, has a profound love for folk and religious tradition, and has been influenced by the artistic avant-garde movements of Paris. These parameters prompted Chagall to develop a unique personal artistic idiom. His art harmonizes imagination with reality, tradition with modernity, and the personal with the universal. Through his dreamlike and allegorical images, he brings to life the enigmas and magic of fairytales through visual means. Furthermore, the study documents elements in his paintings that serve as bearers of meaning and contribute to the construction of his mythological world. These elements include themes, colors, forms, characters, motifs and symbols, aspects of folk art and oral tradition, the presence of dualities, the subversion of the natural order, paradoxical and non-realistic elements, as well as Chagall’s unique treatment of space and time through juxtaposition and temporal synchronicity. In the second part, an attempt is made to compose free poetic texts and microtexts, drawing inspiration and primary material from Chagall’s mythopoetic universe. Specifically, it is an experimental endeavor to transition from one expressive system to another – a verbal expression that it is related with Chagall’s visionary mythopoesis.