Η Φυσική Αγωγή, αποτελεί μάθημα του βασικού κύκλου σπουδών της εκπαίδευσης (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια) με περιεχόμενο όμως διακριτό και διαφορετικό από τα υπόλοιπα μαθήματα. Ενώ σε μια πρώτη εξέταση, το περιεχόμενο του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής φαίνεται να είναι προφανές με την σωματική άσκηση, την κίνηση και τις αθλοπαιδιές να υπερέχουν θεματικά, εννοιολογικά φαίνεται να υπάρχει και μια δεύτερη ανάγνωση για το μάθημα αυτό. Δηλαδή, πέραν της φύσεως του περιεχομένου του μαθήματος που αφορά  στις διδακτικές ώρες και ορίζεται επακριβώς από το Πρόγραμμα Σπουδών, μπορεί να δοθεί σε αυτό και μια βαθύτερη ερμηνεία. Πιο συγκεκριμένα, στο ΠΣ της ΦΑ αναφέρονται λεπτομερώς οι στόχοι του μαθήματος, τα μέσα και οι μέθοδοι με τις οποίες θα επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα και όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να εστιάσει την προσοχή του. Εκείνα τα οποία δεν εμπεριέχονται στο ΠΣ της ΦΑ, είναι μια βαθύτερη εννοιολογική ερμηνεία των στοιχειών και της φιλοσοφίας που το ορίζουν. Αυτό είναι και το θέμα της παρούσας εργασίας. Στην εργασία αυτή, θα γίνει περιγραφή του ΠΣ της ΦΑ και στην συνέχεια θα επιχειρηθεί μια αναλυτική προσέγγιση και ερμηνεία αυτού. Για το σκοπό αυτό,  χρησιμοποιείται η θεωρητική προσέγγιση του Μισέλ Φουκώ σχετικά με τους κρατικούς θεσμούς και πως επηρεάζεται η λειτουργία τους υπό την επιρροή εξουσιαστικών τάσεων. Πιο συγκεκριμένα, στο κομμάτι της εκπαίδευσης εξετάζεται αν η ίδια μέσω του ΠΣ επιτελεί το έργο της απρόσκοπτα, αντικειμενικά και ουδέτερα ή εάν το έργο της διαβρώνεται από εξουσιαστικές βλέψεις που άπτονται του ανθρώπινου σώματος και μέσω αυτού επιδιώκουν να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. O Γάλλος διανοούμενος, ανέδειξε στα έργα του το πως το ανθρώπινο σώμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δέκτης εξουσιαστικών πρακτικών από ένα πομπό κρατικής ταυτότητας όπως είναι το σχολείο. Μέσα σε όλες τις έννοιες που περιλαμβάνονται λοιπόν στο ΠΣ, τους σκοπούς και τις μεθόδους θα εξεταστεί η ιδεολογική τους ταυτότητα υπό το πρίσμα θεωρητικών προσεγγίσεων του Φουκώ. Η εργασία αυτή, εδράζεται στην ιδέα ότι το σχολείο παρέχει την κατάλληλη εκείνη εκπαίδευση που οι νέοι χρειάζονται, ώστε οι ίδιοι στην πορεία να αναλάβουν δράση από την οποία θα εκφράζονται και από την οποία θα προσφέρουν τόσο στον εαυτό τους , όσο και στο κοινωνικό σύνολο. Στην ιδέα αυτή, στη συγκεκριμένη εργασία αφού πρώτα αναλυθεί το περιεχόμενο του ΠΣ της ΦΑ, έπειτα επιχειρείται ο ιδεολογικός και εννοιολογικός προσανατολισμός του με βάση την οπτική του Μισέλ Φουκώ ώστε να εξεταστεί, κατά πόσο το ΠΣ επιτελεί τον ρόλο του αντικειμενικά και με βάση τον άνθρωπο και όχι εξουσιαστικά, προάγοντας κοινωνικές επιταγές και υποσκάπτοντας την δημιουργικότητα και την αυτενέργεια των μαθητών.   

Physical Education is a core subject in primary and secondary education, though its content is distinct from other subjects. At first glance, the subject appears straightforward, focusing on physical exercise, movement, and sports games. However, there is a deeper way to interpret this subject. The Physical Education curriculum clearly outlines the subject’s objectives, the tools and methods for achieving the desired outcomes, and the key areas on which educators should focus. However, what it does not include is a deeper conceptual analysis of the principles and philosophy that shape it. This study aims to explore that deeper layer of meaning. In this paper, we first analyze the Physical Education curriculum and then attempt to interpret it from an ideological perspective. To achieve this, we apply Michel Foucault’s theoretical framework regarding state institutions and how they operate under the influence of power structures. Specifically, we examine whether the curriculum allows the education system to function smoothly, objectively, and neutrally, or whether its role is influenced by power dynamics that shape the human body as a tool for advancing broader societal interests. Foucault stated that the human body can serve as a recipient of power-enforcing practices by institutions such as schools, which act as transmitters of state identity. With this in mind, we examine the concepts, goals, and methods embedded in the curriculum to uncover their ideological character through Foucault’s lens. This study is based on the belief that schools provide young people with the education they need to take meaningful action in their lives, action that enables self-expression while contributing to both personal growth and society as a whole. Within this framework, we first analyze the curriculum’s content and then evaluate its ideological and conceptual orientation based on Foucault’s perspective. The goal is to determine whether the curriculum genuinely serves the interests of students in a neutral and human-centered way or whether it functions as an instrument of power by reinforcing societal norms at the expense of creativity and autonomy.