Ο Διονύσιος Φωτεινός αποτελεί έναν εκπρόσωπο του νεοελληνικού πνεύματος, εν πολλοίς παραγνωρισμένο, τόσο από το αναγνωστικό κοινό όσο και από τις/τους ειδικές/ούς μελετήτριες/ητές. Έδρασε πνευματικά κυρίως στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, παράγοντας σημαντικό μουσικό, ιστορικό και ποιητικό έργο. Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η κριτική έκδοση (με βάση τις εκδόσεις του 1818, 1845 και 1864) του πρώτου μέρους του γνωστότερου ίσως έργου του, του Νέου Ερωτόκριτου, στο οποίο επιχειρεί να διασκευάσει τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου, μεταποιώντας τον γλωσσικά, μετρικά, αλλά και όσον αφορά το περιεχόμενο και την αφήγηση της ιστορίας του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας.

Ο Νέος Ερωτόκριτος, αν και τον 19^ο αιώνα γνώρισε πέντε εκδόσεις (1818, 1845, 1864, 1879 και μία ακόμα λανθάνουσα με άγνωστη χρονολογία), σήμερα δεν κυκλοφορεί σε κάποια σύγχρονη έκδοση, γεγονός που πιθανότατα σχετίζεται με προκαταλήψεις που αφορούν την ποιότητα του έργου, και θα εξεταστούν στην παρούσα εργασία, παράλληλα με ορισμένες ιδιομορφίες που αφορούν τη γλώσσα και τις ηθικές συντεταγμένες της διασκευής αυτής. Ο Φωτεινός εντάσσει στην αφήγησή του πλήθος φαναριώτικων στιχουργημάτων, τα οποία προσδίδουν μια άλλη διάσταση και νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά στην πρότυπη κορναρική αφήγηση. Για λόγους έκτασης, στην εργασία αυτή θα περιοριστούμε στο πρώτο μέρος του έργου. Στο Πρώτο Μέρος της Εργασίας, θα δοθούν εργοβιογραφικά στοιχεία για τον Διονύσιο Φωτεινό, θα παρουσιαστεί η διασκευή του του Ερωτόκριτου) και, στη συνέχεια, θα ακολουθήσει καταγραφή των εκδοτικών πρακτικών που υιοθετήθηκαν στην παρούσα έκδοση. Το Δεύτερο Μέρος της Εργασίας καταλαμβάνει η κριτική έκδοση του πρώτου αυτού μέρους του Νέου Ερωτόκριτου (στίχοι: 1-2626) που συνοδεύεται από σύντομο Γλωσσάρι ορισμένων δυσνόητων λέξεων. Στο τέλος παρατίθεται Βιβλιογραφική Λίστα των μελετών που χρησιμοποιήθηκαν για την εκπόνηση της εργασίας με το σύστημα APA.

Dionysios Fotinos is a representative of the modern Greek spirit, largely unrecognized, both by the reading public and by scholars. He was intellectually active mainly in the Paradonavian Dominions, producing important musical, historical, and poetic works. The subject of this paper is a critical edition (based on the 1818, 1845, and 1864 editions) of the first part of perhaps his best-known work, the New Erotokritos, in which he attempts to adapt the Erotokritos of Vitsentzos Kornaros, transforming it linguistically, metrically, and in terms of the content and narrative of the story of Erotokritos and Aretousa.

Although the New Erotokritos experienced five editions in the 19th century (1818, 1845, 1864, 1879, and another undated edition), it does not appear in a modern edition today. This absence is probably related to prejudices concerning the quality of the work and will be examined in this paper, along with peculiarities concerning the language and moral coordinates of this adaptation. Fotinos incorporates into his narrative a multitude of Phanariot verses, which add another dimension and new qualitative characteristics to Kornaros’s original narrative. For reasons of length, in this paper, we will limit ourselves to the first part of the work.

In Part One of the paper, we will provide biographical information about Dionysios Fotinos, present his adaptation of Erotokritos, and then provide a record of the editorial practices adopted in this publication. Part Two of the paper is devoted to a critical edition of this first part of the New Erotokritos (verses: 1–2626), accompanied by a brief glossary of some obscure words. A bibliographic list of the studies used in the APA system for the preparation of the paper is provided at the end.