Η παρούσα διπλωματική  εργασία εξετάζει τη ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) στις γυναίκες, εστιάζοντας στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, καθώς και στις δυνατότητες ενδυνάμωσης της φωνής τους μέσω της χρήσης της ψηφιακής αφήγησης. Στόχος της  είναι να αναδείξει τον ρόλο της ψηφιακής αφήγησης ως εργαλείου που ενισχύει την αυτοέκφραση, προάγει την ψυχοκοινωνική ευημερία και ενισχύει την κοινωνική ένταξη των νευροδιαφορετικών γυναικών με ΔΕΠ-Υ, οι οποίες συχνά παραμένουν αόρατες και περιθωριοποιημένες. Μέσα από τη σύνδεση της ψηφιακής αφήγησης με τη θεωρία της ενδυνάμωσης και την ανάλυση πραγματικών εμπειριών, η εργασία επιχειρεί να συμβάλει στη βιβλιογραφία για τη νευροδιαφορετικότητα και την κοινωνική αποδοχή.

Η διεξαγωγή της έρευνας έγινε με τη μέθοδο της  αφηγηματικής και θεματικής ανάλυσης Το υλικό αποτέλεσαν οι ψηφιακές αφηγήσεις και οι  συνεντεύξεις δύο νευροδιαφορετικών γυναικών με ΔΕΠ-Υ. Τα κύρια ευρήματα των αναλύσεων επιβεβαιώνουν τις αρχικές ερευνητικές υποθέσεις και συνοψίζονται στη διαπίστωση ότι η ψηφιακή αφήγηση μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ισχυρό εργαλείο αυτογνωσίας,  ενδυνάμωσης και μείωσης της κοινωνικής απομόνωσης των γυναικών αυτών, παρά  τις προσωπικές και τις τεχνικές προκλήσεις.

This thesis examines ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) in women, focusing on the unique challenges they face, as well as the possibilities of strengthening their voice through the use of digital storytelling. It aims to highlight the role of digital storytelling as a tool that enhances self-expression, promotes psychosocial well-being and enhances the social inclusion of neurodivergent  women with ADHD, who often remain invisible and marginalized. Through the connection of digital storytelling with empowerment theory and the analysis of real experiences, the paper attempts to contribute to the literature on neurodiversity and social acceptance.

The research was conducted using the method of narrative and thematic analysis. The material consisted of digital narratives and interviews of two neurodivergent women with ADHD, focusing on their experiences from their participation in the process. The main findings of the analyses confirm the initial research hypotheses and are summarized in the finding that digital storytelling can act as a powerful tool for self-awareness, empowerment and reduction of social isolation of these women, despite personal and technical challenges.