Το δικαίωμα και η ισότητα στο θέμα της υγείας των ανθρώπων είναι κάτι πολύ σημαντικό να διερευνάται κατά διαστήματα. Σήμερα, σε αναπτυγμένες χώρες, φαίνεται σε κάποιες από αυτές να μην αποδίδεται ο προσήκων σεβασμός στο αναφαίρετο αυτό δικαίωμα. Δικαίωμα και ισότητα στην υγεία χρειάζεται να υπάρχει παντού πάνω και πέρα από φύλο, χρώμα, εθνικότητα, θρησκεία και φυλή. Στην εργασία αυτή θα ασχοληθούμε με τις δομές υγείας των ευπαθών ομάδων των ηλικιωμένων που έχουν διαγνωσθεί με ψυχιατρικά νοσήματα. Η ευπάθεια είναι το κλινικό προφίλ όπου ο ηλικιωμένος καθίσταται πιο ευαίσθητος, κάτι το οποίο συνδέεται με την πρόοδο της ηλικίας αλλά και τον περιορισμό της καθημερινής δραστηριότητας όπως και την διαταραχή λειτουργίας των διαφόρων συστημάτων. Στην εργασία αυτή επιχειρείται από τον συγγραφέα συγκριτική θεώρηση των υπηρεσιών αλλά και των δομών υγείας για τα άτομα της τρίτης ηλικίας στην Ελλάδα και στην Σουηδία. Σε κάθε γηριατρικό τμήμα, είναι μεγάλη πρόκληση για την ομάδα των νοσηλευτών και των επαγγελματιών υγείας η παροχή επιμελημένης φροντίδας σε γηριατρικούς ασθενείς προκειμένου να παρέχεται η κατάλληλη θεραπευτική και φαρμακευτική αγωγή. Οι ηλικιωμένοι ειδικά που έχουν διαγνωσθεί με άνοια, νόσο Alzheimer ή ακόμη και με σύγχυση ή παράνοια, χρειάζονται ειδικές νοσηλευτικές παρεμβάσεις οι οποίες θα εξυγιάνουν όχι μόνο την κλινική τους εικόνα αλλά και τον τρόπο ζωής τους στην καθημερινότητά τους (Γιαννουλάτος, 2022). Τα συστήματα υγείας στην Ελλάδα και στην Σουηδία παρουσιάζουν περισσότερες αποκλίσεις μεταξύ τους, παρά ομοιότητες. Στη χώρα μας έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα για την ποιοτική αναβάθμιση και βελτίωση των συνθηκών ζωής των ηλικιωμένων που έχουν κάποιο ψυχικό νόσημα, ωστόσο ακόμη και σήμερα παρατηρούνται ακόμη σοβαρές ελλείψεις και αδυναμίες που δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τη ζωή των ασθενών αλλά και τον ρόλο επαγγελματιών υγείας. Στη Σουηδία γίνεται ενδελεχής έλεγχος της κλινικής κατάστασης των ηλικιωμένων και αποφεύγονται τα πολλά φάρμακα όπως στη χώρα μας. Η συνεργασία ανάμεσα σε επαγγελματίες υγείας και στην οικογένεια του πάσχοντος δεν είναι απλά επιθυμητή όπως εδώ στην Ελλάδα αλλά θεωρείται και δεδομένη. Η πρόσβαση στις δομές υγείας στη Σουηδία αναντίλεκτα είναι δεδομένη και εύκολη, ενώ στη χώρα μας εντοπίζονται ακόμη ελλείψεις στην πρόσβαση των ηλικιωμένων σε δομές υγείας (Δίκαιος, 2009). Ακόμη οι επαγγελματίες υγείας στην Σουηδία έχουν ορθή κατάρτιση και έχουν λάβει ειδική επιμόρφωση για τη διαχείριση ακόμη και των πιο ακραίων συνθηκών προκειμένου να βοηθήσουν τον ασθενή, ενώ στην Ελλάδα υπάρχουν επαγγελματίες υγείας και νοσηλευτές που ασκούν την πρακτική τους χωρίς όμως να λαμβάνουν μεταγενέστερα την επιμελημένη εκπαίδευση ώστε να βελτιώσουν τις υπηρεσίες τους. Τέλος στη Σουηδία υπάρχουν ακόμη και ασθενοφόρα για ψυχικά νοσούντες ηλικιωμένους, ενώ στη χώρα μας αυτό δεν έχει τεθεί καν σαν ιδέα, σαν θέμα προς διαπραγμάτευση. Η παροχή υπηρεσιών στους ηλικιωμένους τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό θα έπρεπε να είναι ποιοτική εφόσον το δικαίωμα στην υγεία είναι αναφαίρετο δικαίωμα και η πρόσβαση πρέπει να είναι ίση για όλους τους νοσούντες χωρίς να υπάρχουν ειδικά κριτήρια και περιορισμοί (Γεωργίου, 2017).

The right to health and equality in healthcare is something very important to be examined periodically. Today, in developed countries, it seems that some of them do not give the proper respect to this inalienable right. The right to health and equality should exist everywhere, beyond gender, color, ethnicity, religion, and race. This paper will focus on the healthcare structures for vulnerable groups, particularly the elderly diagnosed with psychiatric disorders. Vulnerability is the clinical profile where the elderly become more sensitive, which is linked to aging and the restriction of daily activities as well as the dysfunction of various systems. This paper attempts to provide a comparative view of the healthcare services and structures for elderly individuals in Greece and Sweden. In every geriatric department, it is a major challenge for the team of nurses and healthcare professionals to provide well-managed care for geriatric patients in order to offer appropriate therapeutic and pharmaceutical treatment. Elderly people, especially those diagnosed with dementia, Alzheimer's disease, or even confusion or paranoia, require special nursing interventions that will not only improve their clinical condition but also their daily living (Giannoulatos, 2022). The healthcare systems in Greece and Sweden show more differences than similarities. In Greece, significant steps have been taken to improve the quality and living conditions of elderly individuals with mental illnesses. However, even today, serious deficiencies and weaknesses are still observed, which further complicate the lives of patients as well as the role of healthcare professionals. Unlike Greece, in Sweden, there is thorough monitoring of the elderly's clinical condition and overmedication is avoided. Collaboration between healthcare professionals and the family of the patient is not just desirable, as it is here in Greece, but is considered a necessity. Access to healthcare facilities in Sweden is undeniably guaranteed and easy, while in Greece, there are still shortcomings in the access of elderly people to healthcare services (Dikeos, 2009). Furthermore, healthcare professionals in Sweden are well-trained and have received special education to manage even the most extreme situations in order to help the patient, while in Greece, healthcare professionals and nurses often practice without receiving follow-up training to improve their services. Finally, in Sweden, there are even ambulances dedicated to elderly patients with mental illnesses, while in Greece, this idea has not even been proposed or discussed. The provision of services to the elderly, both in Greece and abroad, should be of high quality, as the right to health is an inalienable right and access should be equal for all patients, without any special criteria or limitations (Georgiou, 2017).