Σκοπός της εργασίας είναι μια βιβλιογραφική ανασκόπηση των αναλυτικών τεχνικών για
την ταυτοποίηση και ποσοτικοποίηση εναντιομερών δραστικών ουσιών σε φαρμακευτικά
σκευάσματα. Αρχικά, γίνεται μια εκτενής αναφορά στα εναντιομερή: επεξηγείται ο όρος
στερεογονικό κέντρο και εναντιομέρεια, αναφέρεται με ποιο τρόπο ονομάζονται οι
απεικονίσεις τους, η οπτική στροφή και οι διαφορές στις φαρμακολογικές δράσεις τους,
όπου είναι δυνατό: το ένα μόνο εναντιομερές να παρουσιάζει φαρμακολογική δράση και το άλλο είτε να είναι πρόσμιξη, είτε να μην έχει φαρμακολογική δράση, είτε να είναι τοξικό, τα δυο εναντιομερή να έχουν σχεδόν την ίδια φαρμακολογική δράση και περίπου στον ίδιο βαθμό, τα δυο εναντιομερή να έχουν παρόμοια φαρμακολογική δράση, αλλά να διαφέρουν στην δραστικότητά τους ή ακόμη και να έχουν εντελώς διαφορετικές φαρμακολογικές δράσεις. Έτσι, αναφέροντας και το αξιοσημείωτο παράδειγμα της θαλιδομίδης, τονίζεται η σημασία του διαχωρισμού των εναντιομερών όταν πρόκειται για φάρμακα.
Στη συνέχεια, παρουσιάζονται οι δυο μεγάλες οικογένειες αναλυτικών τεχνικών που
χρησιμοποιούνται για την ταυτοποίηση και ποσοτικοποίηση εναντιομερών: η
χρωματογραφία και η τριχοειδής ηλεκτροφόρηση. Όσον αφορά τη χρωματογραφία,
αποκρυσταλλώνονται οι όροι στατική και κινητή φάση και αναφέρονται τα είδη της
χρωματογραφίας, ανάλογα με το είδος της κινητής φάσης (υγρή, αέρια ή υπερκρίσιμου
υγρού) και η χρωματογραφία λεπτής στιβάδας που έχει διαφορετική στατική φάση από τις άλλες τρεις. Σε κάθε είδος συζητείται η βασική αρχή, η οργανολογία και οι μέθοδοι
διαχωρισμού των εναντιομερών που έχουν χρησιμοποιηθεί στην καθεμία. Παρομοίως,
αναλύεται και η τριχοειδής ηλεκτροφόρηση. Απαριθμούνται τα είδη της: τριχοειδούς
ηλεκτροφόρησης ζώνης, ισοταχοφόρηση, ισοηλεκτρική εστίαση, τριχοειδής
ηλεκτροφόρηση πηκτής, ηλεκτροκινητική χρωματογραφία και ηλεκτροχρωματογραφία.
Έπειτα, γίνεται εμβάθυνση στην τριχοειδή ηλεκτροφόρηση ζώνης και στην
ηλεκτροκινητική χρωματογραφία, οι οποίες χρησιμοποιούνται για διαχωρισμό
εναντιομερών με τον ίδιο τρόπο με τη χρωματογραφία. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε
συλλογή δημοσιεύσεων που αφορούσαν ανάπτυξη μεθόδων διαχωρισμού εναντιομερών και σχολιάστηκαν τα αποτελέσματα.

The purpose of the work is a literature review of analytical techniques for the identification and quantification of enantiomeric active substances in pharmaceutical preparations. First, an extensive reference is made to enantiomers: the term stereogenic center and enantiomerism are explained, how their representations are named, optical rotation and the differences in their pharmacological actions, where possible: only one enantiomer has a pharmacological action and the other either be an impurity, or have no pharmacological action, or be toxic, the two enantiomers have almost the same pharmacological action and to about the same degree, the two enantiomers have similar pharmacological action, but differ in their activity or even have completely different pharmacological actions. Thus, bringing the remarkable example of thalidomide, the importance of the separation of enantiomers when it comes to drugs is emphasized. Next, the two major families of analytical techniques used for the identification and quantification of enantiomers are presented: chromatography and capillary electrophoresis. Regarding chromatography, the terms stationary and mobile phase are crystallized and the types of chromatography are mentioned according to the type of mobile phase (liquid, gas or supercritical fluid) and thin layer chromatography which has a different stationary phase from the other three. In each species the basic principle, instrumentation and enantiomer separation methods that have been used in each are discussed. Similarly, capillary electrophoresis is analyzed. Its types are listed: capillary zone electrophoresis, isotachophoresis, isoelectric focusing, capillary gel electrophoresis, electrokinetic chromatography, and electrochromatography. Then, capillary zone electrophoresis and electrokinetic chromatography are presented in detail, which are used to separate enantiomers in the same way as chromatography. At the same time, publications related to the development of enantiomer separation methods were collected and the results were discussed.