Σκοπός της παρούσας εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των κοινωνικών και των γλωσσικών στάσεων των μη αρβανιτόφωνων ομιλητών σε όλη την Ελλάδα και των Αρβανιτών στο Κυριάκι της Βοιωτίας στην υπό συρρικνούμενη μειονοτική γλώσσα, την αρβανίτικη, στην περιοχή αυτή. Για την αποκάλυψη των κυοφορούμενων μεταπραγματολογικών στερεοτύπων και προκαταλήψεων των πληροφορητών πραγματοποιήθηκε ποσοτική δειγματοληπτική έρευνα, μέσω δομημένων ερωτηματολογίων. Τα πορίσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα μέλη της κυρίαρχης γλωσσικής ομάδας αναπαράγουν γλωσσικές συμπεριφορές, συνειδητά ή ασυνείδητα, οριοθετώντας τις διαλεκτικές ποικιλίες και τις μειονοτικές γλώσσες, όπως και τα Αρβανίτικα στο Κυριάκι της Βοιωτίας, σε συγκεκριμένα γεωγραφικά πλαίσια και ανεπίσημες κοινωνικές περιστάσεις. Παράλληλα, οι πληροφορητές, αν και αποδομούν το «μύθο» της μονογλωσσίας περί ανισότητας των γλωσσικών συστημάτων και αν και αποστιγματίζουν τους Αρβανίτες, απορρίπτουν τη λειτουργική χρήση των Αρβανίτικων σε επικοινωνιακό επίπεδο, λόγω της δομικής απόκλισής τους από την ΚΝΕ. Έτσι, γίνονται συμμέτοχοι του εθνικού και ιδεολογικού κεφαλαίου και συμβάλλουν στην κοινωνική περιθωριοποίηση των Αρβανιτών, απαξιώνοντας τη μητρική τους γλώσσα και συνεισφέροντας στη λειτουργική συρρίκνωση του γλωσσικού ιδιώματος στο Κυριάκι. Αντίθετα, η έρευνα έδειξε ότι οι Αρβανίτες στο Κυριάκι αναγνωρίζουν την αξία της μητρικής τους γλώσσας και επιθυμούν τη μεταβίβασή της στα νεότερα μέλη, όπως και στη διατήρηση των πολιτισμικών αξιών τους από τη νέα γενιά. Η κοινωνιογλωσσική συμπεριφορά τους ως φορείς της αρβανίτικης γλώσσας καθορίζει τη συγκρουσιακή στάση τους για τη χρήση και για τη λειτουργικότητα της μητρικής τους γλώσσας, η οποία νομιμοποιείται σε ανεπίσημες περιστάσεις και εκτοπίζεται σε επίσημα επικοινωνιακά περιβάλλοντα. Ο σημερινός αριθμός των τερματικών και ικανών ομιλητών στο Κυριάκι χρησιμοποιεί μια μεικτή γλώσσα κατά την επικοινωνία του σε ανεπίσημες περιστάσεις, ενώ η γλωσσική μετατόπιση είναι φανερή στις νεότερες ηλικίες.
Τα μέλη της κυρίαρχης ομάδας και οι Αρβανίτες προβλέπουν τη μελλοντική εξαφάνιση του αρβανίτικου γλωσσικού ιδιώματος στο Κυριάκι, διαμοιράζοντας τις ευθύνες πρωτίστως στην κοινωνία και σε άλλους πολιτικούς φορείς ή θεσμούς εξουσίας.

The purpose of this paper is to investigate the social and the linguistic attitudes of non
Arvanitika speakers throughout Greece and Arvanites in Kiriaki of Boeotia, towards the
declining minority language, Arvanitika, in this region. In order to uncover the latent metapragmatic stereotypes and prejudices of the informants, a quantitative sample survey was conducted, through structured questionnaires. The findings of the research showed that the members of the dominant language group reproduce linguistic behaviors, consciously or unconsciously, delimiting dialectal varieties and minority languages, such as Arvanitika in Kiriaki of Boeotia, in specific geographical contexts and in informal social circumstances. At the same time, the informants, although they deconstruct the “myth” of monolingualism regarding the inequality of language systems and although they de-stigmatize Arvanites, they reject the functional use of Αrvanite language at a communicative level, due to the structural deviation from the Standard Modern Greek. Thus, they become participants in the national and ideological capital and contribute to the social marginalization of Arvanites, devaluing their mother tongue and contributing to the functional shrinkage of the linguistic idiom in Kiriaki. On the contrary, the research showed that Arvanites in Kiriaki recognize the value of their mother tongue and wish to pass it on to younger members, as well as to preserve their cultural values by the new generation. Their sociolinguistic behavior as bearers of the Arvanite language determines their conflicting attitude towards the use and functionality of their mother tongue, which is legitimized in informal situations and is displaced in formal communication environments. The current number of terminal and competent speakers in Kiriaki uses a mixed language in informal situations, while the linguistic shift is evident at younger ages. The members of the dominant group and the
Arvanites predict the future disappearance of the Arvanite linguistic idiom in Kiriaki, sharing the responsibilities primarily in society and in other political bodies or institutions of power.