Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το θέμα της επίδρασης ενός αγροτικού προϊόντος, του σύκου, στη διαμόρφωση της προσφυγικής ταυτότητας και της συλλογικής μνήμης των κατοίκων του Ταξιάρχη στη Βόρεια Εύβοια. Αξιοποιώντας τη μέθοδο της προφορικής ιστορίας, η έρευνα εστίασε στους τρόπους με τους οποίους η προσφυγική κοινότητα κατάφερε, στο πέρασμα των χρόνων, μέσω της μεταφοράς της τεχνογνωσίας και της καλλιέργειας των σύκων από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, να αναδείξει το σύκο ως το κατεξοχήν προϊόν του τόπου με διεθνή πλέον αναγνώριση. Εκτός όμως από πολιτισμικό σύμβολο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο και στην οικονομική ζωή όχι μόνο της κοινότητας του Ταξιάρχη αλλά και των γύρω περιοχών. Η εργασία βασίστηκε στην ιστορική πορεία και στο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο της κοινότητας σε μια προσπάθεια να καλυφθούν οι βασικοί τομείς που επηρέασε η άφιξη και η εγκατάσταση των προσφύγων στη Βόρεια Εύβοια. Έτσι δόθηκε έμφαση στην ίδρυση του Αγροτικού Συνεταιρισμού τους κατά τα πρώτα χρόνια έλευσης τους και στην ενασχόληση και επέκταση της συκοκαλλιέργειας, η οποία αποτέλεσε το έναυσμα να ασχοληθούν μ’ αυτή την παραγωγή και οι κάτοικοι των όμορων με τον Ταξιάρχη χωριών. Παράλληλα, συνέβαλε στην ένταξη των γυναικών σ’ αυτό τον κλάδο παραγωγής όχι μόνο ως εργατικό δυναμικό αλλά και ως ιδιοκτήτριες συκοπερίβολων και συσκευαστηρίων. Τέλος, σημαντικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός της ύπαρξης φιλικών σχέσεων με τους μουσουλμάνους κατοίκους του χωριού της Μικράς Ασίας από το οποίο προήλθαν, οι οποίοι ασχολούνται και αυτοί με την καλλιέργεια των σύκων στα χωράφια που τους άφησαν οι Έλληνες. Το σύκο λοιπόν, γίνεται σύμβολο μνήμης και συνέχειας συνδέοντας την παλιά με τη νέα πατρίδα.
This thesis deals with the influence of an agricultural product, the fig, on the formation of the refugee identity and the collective memory of the inhabitants of Taxiarchis in North Evia. Using the discipline and methods of oral history, this thesis investigated how the refugee community managed over the years, through the transfer of know-how and the cultivation of figs by refugees from Asia Minor, to emphasise the fig as the main local product with international recognition. Apart from being a cultural symbol, it also plays a crucial role in the economic life not only of the community of Taxiarchis but also of the neighbouring areas. The work was based on the historical course and the economic and social context of the community in an effort to capture the main areas affected by the arrival and settlement of refugees in North Evia. Thus, emphasis was placed on the establishment of their agricultural co-operative in the first years after their arrival and on the occupation and expansion of fig cultivation, which provided the incentive to engage in this production and the inhabitants of the villages adjacent to Taxiarchis. At the same time, it influenced the integration of women in this industry not only as labourers, but also as owners of fig orchards and packaging facilities. Finally, an important element is the fact that there are friendly relations with the Muslim inhabitants of the village in Asia Minor from which they came, who also grow figs in the fields left to them by the Greeks. The fig thus becomes a symbol of memory and continuity, linking the old homeland with the new.
Κύριο μέρος της Διπλωματικής