Εισαγωγή: Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία ο αριθμός των ηλικιωμένων ατόμων βρίσκεται σε συνεχή ανοδική τάση, αποτελώντας έτσι βασικότατο μέρος του πληθυσμού. Η ανάγκη επαναπροσδιορισμού αυτού του φαινομένου είναι πλέον επιτακτική ώστε να αντιμετωπιστούν όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα οι κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις της γήρανσης. Ένας από τους πλέον απειλητικούς παράγοντες που αποτελεί εμπόδιο στην ευημερία των ηλικιωμένων ατόμων είναι η ηλικιακή διάκριση, τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις προς την πληθυσμιακή αυτή ομάδα. Πρόκειται για ένα σύνολο πεποιθήσεων, στάσεων, κανόνων και αξιών που χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν\ τις διακρίσεις λόγω ηλικίας, του οποίου η αρνητική διάσταση είναι διαδεδομένη σε όλες τις χώρες. Σημαντικό μέρος του πληθυσμού το οποίο προάγει τις ηλικιακές διακρίσεις εις βάρος των ηλικιωμένων είναι οι νέοι, διατηρώντας και διαιωνίζοντας έτσι τις στερεοτυπικές αντιλήψεις για το γήρας.
Σκοπός: Κύριος σκοπός της προτεινόμενης μελέτης είναι η διερεύνηση των στάσεων και
των αντιλήψεων για τον ηλικιωμένο πληθυσμό, ατόμων ηλικίας 20-35 ετών.
Μεθοδολογία: Στο Θεωρητικό μέρος πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση
σχετικά με τον ορισμό της ηλικιακής διάκρισης, τους τύπους και τα θεωρητικά μοντέλα
αυτής, καθώς επίσης και την επίδραση του φαινομένου στους ηλικιωμένους. Στο
Ερευνητικό μέρος παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας η οποία βασίστηκε στις
κλίμακες Fraboni Scale of Ageism (FSA) με 29 ερωτήσεις και Ageing Anxiety Scale (AAS) με 20 ερωτήσεις που συνοδεύονται από τους αντίστοιχους πίνακες και διαγράμματα.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι οι νέοι ηλικίας 20 – 35 ετών δεν εκφράζουν στερεοτυπικές αντιλήψεις προς τους ηλικιωμένους σε σημαντικό βαθμό έχοντας μια μάλλον θετική στάση απέναντί τους

Introduction: According to official statistics, the number of elderly individuals is
continuously increasing, thereby constituting an integral part of the population. The need to redefine this phenomenon has now become urgent to address the socio-economic impacts of aging as effectively as possible. One of the most threatening factors hindering the wellbeing of older persons is age-based discrimination, stereotypes, and prejudices against this demographic group. These encompass a set of beliefs, attitudes, norms, and values used to justify age-related discrimination, the negative dimension of which is prevalent in all countries. A significant portion of the population that promotes ageist discrimination against the elderly consists of young people, thereby maintaining and perpetuating stereotypical perceptions of old age.
Purpose: The primary objective of the proposed study is to investigate the attitudes and perceptions toward the elderly population among individuals aged 20–35 years.
Methodology: In Theoreticaλ Part, a literature review was conducted on the definition of ageism, its types and theoretical frameworks, as well as the impact of this phenomenon on the elderly. In Research Part, the results of the study are presented. The research was based on the Fraboni Scale of Ageism (FSA) with 29 questions and the Ageing Anxiety Scale (AAS) with 20 questions, accompanied by corresponding tables and diagrams.
Conclusions: The research findings indicate that young people aged 20–35 do not express stereotypical perceptions of the elderly to a significant degree, demonstrating instead a rather positive attitude toward them.