Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στη μελέτη της αναπαράστασης της ποντιακής διαλέκτου σε ένα δραματικό σήριαλ εποχής για τον ξεριζωμό των Ποντίων," Το Κόκκινο Ποτάμι", όπως επίσης σε μια ταινία μικρού μήκους "Τη Πόντου οι αντάρτες" με ανάλογο θέμα. Αξιοποιώντας το ευρύτερο πλαίσιο της κριτικής ανάλυσης λόγου, επιχειρώ να αναδείξω με ποια στερεότυπα συνδέεται η χρήση της ποντιακής ποικιλίας στα εν λόγω κείμενα μαζικής κουλτούρας και ες εκ τούτου ποια κοινωνικά και άλλα χαρακτηριστικά αποδίδονται στους ομιλητές της. Σύμφωνα με τα ευρήματα της ανάλυσης στα εν λόγω δραματικά κείμενα η Ποντιακή διάλεκτος αναπαρίσταται ως σύμβολο του ξεριζωμένου και αγωνιστή Πόντιου, ενώ παράλληλα η χρήση της παρουσιάζεται ως στοιχείο της ευρύτερης ελληνικής εθνικής ταυτότητας. Ακολουθώντας τις αρχές του κριτικού γραμματισμού και των πολυγραμματισμών, βάσει της ανάλυσης και των ευρημάτων, προτείνω δύο διδακτικές προτάσεις για τη διδασκαλία της ποντιακής διαλέκτου στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ώστε οι μαθητές/τριες αφενός να κατανοήσουν τον ιδεολογικό τρόπο με τον οποίο προβάλλεται η εν λόγω ποικιλία στα κείμενα μαζικής κουλτούρας, όπως επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι η διάλεκτος είναι ένα ισότιμο γλωσσικό σύστημα με την πρότυπη ελληνική.