Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τον τρόπο με τον οποίο η γλώσσα που χρησιμοποιείται στο ελληνόφωνο #MeToo κίνημα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αντικατοπτρίζει και αναδιαμορφώνει κοινωνικές και έμφυλες ταυτότητες. Ειδικότερα, εστιάζει στις κοινωνιογλωσσολογικές διαστάσεις του διαδικτυακού λόγου, εξετάζοντας πώς οι γλωσσικές επιλογές συνδέονται με τις έμφυλες ιδεολογίες και τις δυναμικές εξουσίας. Μέσα από την εφαρμογή της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου (ΚΑΛ), αναλύονται αφηγήσεις που δημοσιεύθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Instagram και Twitter), με στόχο την κατανόηση των τρόπων με τους οποίους οι αφηγητές κατασκευάζουν και επικοινωνούν τις εμπειρίες τους.

Το θεωρητικό πλαίσιο συνδυάζει την Κριτική Ανάλυση Λόγου, τις θεωρίες φύλου και την έννοια της «κουλτούρας της ντροπής». Η έρευνα περιλαμβάνει την ανάλυση αυθεντικού υλικού από αναρτήσεις και σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και τους τρόπους έκφρασης της αντίστασης σε κυρίαρχες ιδεολογίες. Η μελέτη αναδεικνύει τη σημασία του διαδικτυακού λόγου ως ένα δυναμικό πεδίο κοινωνιογλωσσολογικής αλλαγής, όπου επαναπροσδιορίζονται οι έννοιες του φύλου και της εξουσίας σε ένα σύγχρονο κοινωνικό πλαίσιο. Η ανάλυση ανέδειξε τη γλώσσα ως μέσο επαναπροσδιορισμού της ντροπής και της ενδυνάμωσης, ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λειτούργησαν ως χώρος που ενισχύει τη συλλογική δράση και αμφισβητεί τις παραδοσιακές αντιλήψεις και αφηγήσεις.

Τα ευρήματα δείχνουν σε ένα βαθμό ότι οι αφηγήσεις που περιλαμβάνουν το hashtag #MeToo επαναπροσδιορίζουν μέσω της γλώσσας και της κατασκευής ταυτοτήτων, τη θέση των ατόμων που βιώνουν έμφυλη βία, μετατρέποντας τις προσωπικές εμπειρίες σε συλλογικό αίτημα για δικαιοσύνη και κοινωνική αλλαγή. Ταυτόχρονα, αναδεικνύουν τη σύνδεση της έμφυλης βίας με τις πολιτισμικές και κοινωνικές ιδεολογίες της ελληνικής κοινωνίας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για θεσμική και πολιτισμική μετατόπιση.

Η εργασία καταλήγει σε προτάσεις για την αξιοποίηση των ευρημάτων στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τη σχέση γλώσσας, φύλου και δημόσιου λόγου. Οι πολλαπλές διαστάσεις της ανάλυσης αναδεικνύουν τη δύναμη της γλώσσας στη διαμόρφωση ταυτοτήτων και στη δημιουργία ενός χώρου αντίστασης απέναντι στις έμφυλες ανισότητες.

This thesis explores how the language used in the Greek #MeToo movement in social media reflects and reshapes social and gender identities. Specifically, it focuses on the sociolinguistic dimensions of online discourse, examining how linguistic choices are tied to gender ideologies, and power dynamics. Through the application of Critical Discourse Analysis (CDA), narratives posted on social media platforms (Instagram and Twitter) are analyzed to understand how narrators construct and communicate their experiences.

The theoretical framework combines Critical Discourse Analysis, gender theories, and the concept of "shame culture." The research involves analyzing authentic material from social media posts and comments, as well as examining expressions of resistance against dominant ideologies. The study highlights the significance of online discourse as a dynamic field of sociolinguistic change, where notions of gender and power are redefined within a contemporary social context. The analysis revealed language as a tool for redefining shame and empowerment, with social media serving as a space that fosters collective action and challenges traditional perceptions and narratives.

The findings suggest that narratives including the #MeToo hashtag redefine, through language and identity construction, the position of individuals experiencing gender-based violence, transforming personal experiences into a collective demand for justice and social change. At the same time, they underscore the connection between gender-based violence and the cultural and social ideologies of Greek society, emphasizing the need for institutional and cultural shifts.

The thesis concludes with recommendations for utilizing these findings in education while paving the way for further research on the relationship between language, gender, and public discourse. The multifaceted dimensions of the analysis showcase the power of language in shaping identities and creating a space of resistance against gender inequalities.