Οι γυναίκες, όπως άλλωστε και οι άνδρες αναλύονται από την ιστοριογραφική επιστήμη ως κοινωνικά φύλα κατασκευασμένα δηλαδή από ιστορικές, κοινωνικές, πολιτισμικές συνθήκες. Η ιστορία της γυναικείας εργασίας κι η εξέλιξή της με τη σειρά της εγείρει προβληματισμούς για ζητήματα περί ισότητας, δικαιωμάτων, αξιών και κοινωνικών αντιλήψεων. Στα τέλη του 19ου αιώνα ως τις αρχές του 20ου η γυναικεία εργασία διαμορφώνεται γύρω από 5 εργασιακούς τομείς: 1. τη γεωργία, 2. την οικιακή εργασία, 3. τη βιομηχανία-βιοτεχνία 4. την εκπαίδευση και 5. τα αστικά επαγγέλματα (κυρίως: εμπόριο, επιχειρήσεις, ιδιωτικοί υπάλληλοι). Η μελέτη τους σε συνδυασμό με τις λογοτεχνικές πηγές της εποχής αποδίδουν μία συνολική εικόνα τόσο για τη φύση της γυναικείας εργασίας όσο και για τη θέση της γυναίκας στην τότε ελληνική κοινωνία. 

Women as well as men, are analyzed by historiographical science as social races constructed, that is, by historical, social, and cultural conditions. The history of women’s work and its evolution in its turn raises questions about demands for equality, rights, values and social perceptions. At the end of the 19th century to the beginning of the 20th women’s work was structured around five working sections: 1. cultivation , 2. domestic work, 3. industry-crafts, 4. education and 5. urban occupations (mainly: trade, business, private employees). Their study in combination with the literary sources of the time yield a comprehensive picture of both the nature’s of women’s work and the position of women in Greek society at the time.