Η διαφθορά αναμφίβολα είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που έχει επηρεάσει όλους τους
κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς και δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το Κράτος-Δικαίου. Μέσω των αναλύσεων των εκθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας θα ασκηθεί κριτική για την αποτελεσματικότητά της αντιμετώπισης του φαινομένου της διαφθοράς δίνοντας έμφαση κυρίως στην πολιτική διαφθορά. Η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνεται όχι μόνο στην έννοια της διαφθοράς, εξετάζοντας τον ορισμό της και τις δυσκολίες που προκύπτουν για την διαμόρφωση ενός ενιαίου ορισμού, αλλά επικεντρώνεται επίσης στην έννοια της αρχής του κράτους δικαίου. Αναλύονται οι διάφορες μορφές διαφθοράς, όπως η δωροδοκία, η δωροληψία, η ευνοιοκρατία, ο νεποτισμός, ο εκβιασμός και η κατάχρηση εξουσίας. Έπειτα από την θεωρητική ανάλυση της διαφθοράς και της αρχής του κράτους δικαίου, αναλύονται οι εκθέσεις των προαναφερθέντων χωρών και κυριότερα των χρονολογιών 2020-24. Σκοπός της εργασίας είναι η κριτική ανάλυση των ευρημάτων που προέκυψαν από την ανάλυση των εκθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Corruption is undoubtedly a timeless phenomenon that has impacted all social and political sectors, inevitably influencing the Rule of Law. Through an analysis of reports from Germany, France, Italy, and Greece, this study critiques the effectiveness of combating corruption, with a particular emphasis on political corruption. This thesis focuses not only on the concept of corruption, examining its definition and the challenges in formulating a unified definition, but also delves into the principle of the Rule of Law. Various forms of corruption, such as bribery, graft, favoritism, nepotism, extortion, and abuse of power, are analyzed. Following the theoretical analysis of corruption and the
principle of the Rule of Law, the reports of the countries, primarily from 2020 to 2024, are examined. The aim of the study is to critically analyze the findings derived from the analysis of European Parliament reports.