Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται τις στάσεις των φιλολόγων του Ν. Ροδόπης ως προς το λόγιο επίπεδο της νέας ελληνικής και τη θέση του στη διδασκαλία του γλωσσικού μαθήματος. Στο θεωρητικό τμήμα της εργασίας γίνεται αναφορά στις έννοιες της γλωσσικής ποικιλότητας και της πρότυπης γλώσσας, ενώ συγχρόνως επισημαίνονται και οι βασικές κατηγορίες των γλωσσικών ποικιλιών, καθώς το λόγιο επίπεδο αποτελεί επί της ουσίας μία από αυτές. Επίσης, εξετάζεται η παρουσία της λόγιας κοινωνικής ποικιλίας στη συγχρονία και τη διαχρονία. Παράλληλα, επισημαίνεται το κατάλληλο πλαίσιο διδασκαλίας της στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και τα θετικά αποτελέσματα που αυτή μπορεί να έχει για τους μαθητές και τις μαθήτριες.
Στο ερευνητικό μέρος της εργασίας παρουσιάζονται τα ευρήματα της έρευνας που διενεργήθηκε μέσω ερωτηματολογίου το οποίο δημιουργήθηκε και διαμοιράστηκε ηλεκτρονικά. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 55 φιλολόγους που εργάζονται στο Ν. Ροδόπης, ενώ για τη συγκριτική εξέταση 10 εκ των 30 βασικών ερωτήσεων του ερωτηματολογίου αξιοποιήθηκαν οι απαντήσεις από πανελλαδικό δείγμα αποτελούμενο από 199 φιλολόγους. Από τα ευρήματα της έρευνας προκύπτει η θετική στάση των φιλολόγων για τη λόγια ποικιλία εν γένει και για τη διδασκαλία της ειδικότερα. Ωστόσο, διαπιστώνεται ότι υπάρχει δυσκολία από την πλευρά των εκπαιδευτικών να την εντάξουν στη διδασκαλία των γλωσσικών μαθημάτων λόγω εξωγενών, κυρίως, περιορισμών. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουμε και λόγω της επιφύλαξής τους να αξιοποιήσουν καινοτόμες διδακτικές μεθόδους. Επιπλέον, θεωρούν ότι η κατάκτησή της είναι δύσκολη από τους/τις μαθητές/τριες, δυσκολία που μπορεί να γίνει μεγαλύτερη λόγω της μητρικής τους γλώσσας ή του μορφωτικού επιπέδου των γονέων τους. Οφείλουμε, επίσης, να υπογραμμίσουμε ότι η πλειονότητα δε συνδέει τη λόγια κοινωνική ποικιλία με κάποια κοινωνική τάξη ή με το φύλο του/της ομιλητή/τριας, αν και υπάρχει επιφύλαξη σχετικά με τη διδασκαλία της σε μαθητές/τριες από μεταναστευτικό/προσφυγικό περιβάλλον.

This diploma thesis discusses the Rodopi region philologists’ attitudes regarding the [+learned] level of modern Greek and its position in the teaching of the lesson of Modern Greek language. In the theoretical part of the work, The terms of linguistic diversity and standard language are analyzed, while at the same time the basic categories of linguistic varieties are presented, as the [+learned] level is essentially one of them. Also, the presence of [+learned] social variety in synchrony and diachrony is examined. At the same time, the appropriate framework for teaching it in secondary education is highlighted, as well as the positive effects that it can have for students.
The research part of this study presents the findings of the research conducted through a questionnaire that was created and distributed electronically. The research sample consists of 55 Secondary education Greek philologists working in the region of Rodopi, while for the comparative examination out of 10 of the 30 main questions of the questionnaire, the answers from a nationwide sample consisting of 199 philologists were used. The findings of the research show the positive attitude of philologists towards [+learned] social variety in general and towards its teaching in particular. However, it is found that there is difficulty for the teachers to integrate it into the teaching of language courses due to external constraints. Additionally, we reach this conclusion, because they are cautious about the use of innovative teaching methods. Furthermore, they consider that its acquisition is difficult for students, a difficulty that may be greater due to their mother tongue or the educational level of the parents. We must, also, emphasize that the majority does not associate [+learned] social diversity with any social class or gender of the speaker, although there is a reservation regarding its teaching to students from an immigrant/refugee background.