Η φυσική άσκηση έχει μελετηθεί εκτενώς ως προς τις επιδράσεις της στην ανθρώπινη

υγεία και ευεξία. Η περαιτέρω κατανόηση των επιδράσεων αυτής σε πληθυσμούς με

αυξημένες υποστηρικτικές ανάγκες, όπως οι ηλικιωμένοι, είναι αναγκαία για την

πληρέστερη ανάπτυξη προγραμμάτων και πολιτικών παρέμβασης. Στο πλαίσιο αυτό,

στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η εξέταση των επιδράσεων της φυσικής άσκησης

στην τρίτη ηλικία. Ειδικότερα, πραγματοποιήθηκε μια σχετική έρευνα σε δείγμα 163

ατόμων τρίτης ηλικίας, δίνοντάς τους τα ερωτηματολόγια αυτοαναφοράς Physical

Activity Scale for the Elderly (PASE), EuroQol 5-Dimension 5-Level, Mini

Nutritional Assessment – Short Form (MNA-SF) και Geriatric Depression Scale

(GDS). Τα ερωτηματολόγια αυτά αξιολογούν την φυσική άσκηση, την ποιότητα της

ζωής, την κατάσταση θρέψης και την γηριατρική κατάθλιψη, αντίστοιχα. Υπήρχαν

υψηλότερα επίπεδα ποιότητας της ζωής για τους άντρες (p=0.007), τα άτομα

μικρότερης ηλικίας (p=0.000), τα άτομα πιο υψηλού εκπαιδευτικού επιπέδου

(p=0.000), τα λιγότερα φάρμακα ημερησίως (p=0.000) και τα λιγότερα έτη λήψης

των φαρμάκων (p=0.000). Η φυσική άσκηση παρουσίαζε μια θετική και σημαντική

συσχέτιση με την ποιότητα της ζωής (r=0.226, p=0.004). Επίσης, δεν υπήρχαν

σημαντικές συσχετίσεις με το GDS (r=-0.125, p=0.114). Τέλος, τα άτομα με καλή

θρέψη είχαν υψηλότερα επίπεδα φυσικής άσκησης σε σχέση με όσους είχαν κίνδυνο

υποθρεψίας (p=0.004). Ωστόσο, δεν διαπιστώθηκαν κάποια γενικότερα μοτίβα

διαφορών στα επίπεδα φυσικής άσκησης με βάση την κατάσταση θρέψης. Τέλος, η

κατάθλιψη παρουσίαζε μια αρνητική και σημαντική συσχέτιση με την ποιότητα της

ζωής (r=-0.501, p=0.000). Ως συνάρτηση όλων των ανωτέρω, η φυσική άσκηση θα

μπορούσε να συμβάλλει στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ηλικιωμένων.

Κατά συνέπεια, προτείνεται η ανάπτυξη δημόσιων πρωτοβουλιών με στόχο την

αύξηση των επιπέδων φυσικής άσκησης στην τρίτη ηλικία. Τέτοιες πρωτοβουλίες θα

οδηγήσουν σε βελτίωση των επιπέδων ποιότητας της ζωής, αλλά και της σωματικής

υγείας των ηλικιωμένων.

Physical exercise has been extensively studied for its effects on human health and

well-being. Further understanding of its effects in populations with increased support

needs, such as older people, is necessary to more fully develop intervention

programmes and policies. In this context, the aim of this study was to examine the

effects of physical activity in older age. Specifically, a survey was conducted on a

sample of 163 elderly people, giving them the self-report questionnaires Physical

Activity Scale for the Elderly (PASE), EuroQol 5-Dimension 5-Level, Mini

Nutritional Assessment - Short Form (MNA-SF) and Geriatric Depression Scale

(GDS). These questionnaires assess physical activity, quality of life, nutritional status

and geriatric depression, respectively. There were higher levels of quality of life for

men (p=0.007), younger age (p=0.000), higher educational level (p=0.000), fewer

medications per day (p=0.000) and fewer years of medication (p=0.000). Physical

activity had a positive and significant association with quality of life (r=0.226,

p=0.004). There were also no significant associations with GDS (r=-0.125, p=0.114).

Finally, those with good nutrition had higher levels of physical activity than those at

risk of malnutrition (p=0.004). However, no general patterns of differences in

physical activity levels by nutritional status were found. Finally, depression showed a

negative and significant association with quality of life (r=-0.501, p=0.000). As a

function of all the above, physical exercise could contribute to improving the quality

of life of older people. It is therefore proposed to develop public initiatives aimed at

increasing levels of physical activity in old age. Such initiatives would lead to

improved levels of quality of life and physical health of older people.