Μέσω της παρούσας εργασίας επιχειρείται η εξέταση της ανατροφοδότησης και, πιο συγκεκριμένα, της
επίδρασης αυτής στην πορεία μάθησης των εκπαιδευομένων σε εξ αποστάσεως προγράμματα. Η έρευνα
εστίασε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και, πιο συγκεκριμένα, στην περίπτωση του μεταπτυχιακού
προγράμματος σπουδών «Εκπαίδευση και τεχνολογίες σε συστήματα εξ αποστάσεως διδασκαλίας και
μάθησης – επιστήμες της αγωγής (ΕΤΑ)», του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Επιπροσθέτως, γίνεται
προσπάθεια να αποσαφηνιστεί η βασική έννοια της ανατροφοδότησης, μέσα από τους διάφορους ορισμούς,
που υπάρχουν στη διεθνή και στην εγχώρια βιβλιογραφία, ενώ καταδεικνύεται το πόσο ουσιώδους σημασίας
είναι για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, αφού συσχετίζεται και με άλλες έννοιες, όπως είναι το κίνητρο ή ο
γραμματισμός και η ποιότητα στην εκπαίδευση. Εξέχουσας σημασίας είναι και η ανατροφοδότηση από
συμφοιτητές και συμφοιτήτριες, η οποία -όπως παρουσιάζεται- είναι αυτή, στην οποία δίνεται η λιγότερη
έμφαση και προσοχή. Περνώντας από το κομμάτι της βιβλιογραφίας στο δεύτερο μέρος, γίνεται μια
προσπάθεια να εντοπιστούν κοινά σημεία, αλλά και διαφορές με τη βιβλιογραφία, στο εσωτερικό τού ΕΑΠ,
μέσα από συνεντεύξεις σε απόφοιτους και απόφοιτες του προαναφερόμενου μεταπτυχιακού προγράμματος.
Όλοι και όλες επιβεβαίωσαν τη θεωρία, που υπάρχει, αναφορικά με τη σπουδαιότητα της ανατροφοδότησης
στην εξΑΕ, αφού μια ορθά δομημένη ανατροφοδότηση μπορεί -κάλλιστα- να βελτιώσει τη μαθησιακή πορεία,
καθώς και ολόκληρη την εμπειρία των σπουδών. Βέβαια, διαφαίνεται πως δεν έχουν εμπειρία από την
ανατροφοδότηση συμφοιτητών/-τριών και αυτό οφείλεται, κατά βάση, στο ότι δε γνωρίζουν την σωστή
αξιοποίηση αυτής της μορφής ούτε οι εκπαιδευόμενοι, αλλά ούτε και οι ίδιοι οι Καθηγητές/ΚαθηγήτριεςΣύμβουλοι· πιθανότατα, γιατί αγνοούν τα οφέλη της.

Through this work, an examination is attempted regarding feedback and, more specifically, its impact on the
learning journey of students in distance education programs. The research is focused on higher education,
specifically on the case of the master's program "Education and Technologies in Distance Teaching and Learning Systems – Educational Sciences (ETA)" from the Hellenic Open University. Additionally, there is an
effort to clarify the fundamental concept of feedback through the various definitions found in international
and domestic literature, while demonstrating how essential it is for distance education, as it correlates with
other concepts such as motivation, literacy, and quality in education. Feedback from peers is also of great
importance, which— as presented— receives the least emphasis and attention. Transitioning from the literature review to the second part, there is an attempt to identify commonalities and differences with the literature
within the HOU, through interviews with graduates of the aforementioned master's program. All confirmed
the existing theory regarding the significance of feedback in distance education, as properly structured feedback can greatly enhance the learning journey and the overall study experience. However, it appears that they
do not have experience with peer feedback, primarily because neither the students nor the Professors-Tutors
know how to properly utilize this form, likely due to their unawareness of its benefits.