Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις αναπαραστάσεις και τα έμφυλα στερεότυπα σε σύγχρονες ταινίες κινουμένων σχεδίων,εστιάζοντας στις ταινίες Ψυχρά κι Ανάποδα (Frozen,2013) και Η Γενναία (Brave, 2012). Μέσα από την εφαρμογή του τριμερούς μοντέλου κριτικής ανάλυσης του Fairclough (1989), αναλύονται οι αφηγήσεις των ταινιων, αναδεικνύοντας τους τρόπους με τους οποίους αποδομούνται ή ενισχύονται παραδοσιακά στερεότυπα. Η εργασία εντάσσει τη μελέτη αυτή στο πλαίσιο του κριτικού γραμματισμού και των πολυγραμματισμών (Cope & Kalantzis, 2000), προτείνοντας μια θεωρητική διδακτική εφαρμογή που αποσκοπεί στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και της πολιτισμικής ευαισθησίας των μαθητών/τριών. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν την παιδαγωγικη αξία των ταινιών αυτών καθώς και την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τη χρήση της μαζικής κουλτούρας στην εκπαιδευτική πράξη.

This thesis examines the represantations and gender stereotypes in contemporary animated films, focusing on Frozen (2013) and Brave (2012). Through the application of Fairclough's (1989) three-dimensional model of critical discourse analysis, the narratives of these films are analyzed to highlight how traditional stereotypes are deconstructed or reinforced. This stydy is situated within the framework of critical literacy and multiliteracies (Cope & Kalantzis, 2000), proposing a theoretical educational application aimed at cultivating students' critical thinking and cultural awareness. The findings emphasize the pedagogical value of these films, as well as the need for further research on the integration of popular culture into educational practices.