Υπόβαθρο: Η μελέτη της τρίτης ηλικίας καθίσταται επιβεβλημένη, τόσο λόγω των αυξημένων υποστηρικτικών αναγκών που διακρίνουν όσους εντάσσονται σε αυτή, όσο και λόγω της διαρκούς αύξησης των ατόμων αυτής της ηλικιακής ομάδας, ως συνάρτηση των παγκόσμιων δημογραφικών δυναμικών. Η τρίτη ηλικία συνεπάγεται μια σημαντική έκπτωση της λειτουργικότητας. Η αύξηση της χρόνιας νοσηρότητας από κοινού με την επέκταση του προσδόκιμου ζωής δημιουργούν επιπρόσθετες προκλήσεις για τη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα όσον αφορά τη διατήρηση του αυτοπροσδιορισμού και της αυτονομίας.
Σκοπός: Η συγκεκριμένη έρευνα εξέτασε την αντίληψη των ηλικιωμένων όσον αφορά τα ζητήματα του αυτοπροσδιορισμού και της αυτονομίας τους.
Μεθοδολογία: Η έρευνα βασίστηκε στην ποιοτική προσέγγιση, μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων. Οι συμμετέχοντες ήταν ένα δείγμα ευκολίας 10 ατόμων. Τα δεδομένα της έρευνας αναλύθηκαν μέσω θεματικής ανάλυσης περιεχομένου.
Αποτελέσματα: Όπως διαπιστώνεται μέσω της θεματικής ανάλυσης περιεχομένου, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που απειλούν την ανεξαρτησία και την αυτονομία των ηλικιωμένων, δηλαδή το φυσιολογικό γήρας ως συνάρτηση της παρόδου του χρόνου και τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν. Η υποστήριξη της αυτονομίας πραγματοποιείται επαρκώς από τους φίλους και την οικογένεια, οι οποίοι αποτελούν τις κυρίαρχες πηγές υποστήριξης για τους ηλικιωμένους. Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο στην περίπτωση της κοινότητας, όπου η υποστήριξη φαίνεται να είναι ανεπαρκής. Οι ηλικιωμένοι δομούν την αυτονομία και τον αυτοπροσδιορισμό τους μέσα από ένα σύνολο σταθερών συνηθειών που συμβάλλουν στην προστασία της ανεξαρτησίας τους.
Αντιμετωπίζουν την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα της απώλειας της αυτονομίας στο μέλλον, αλλά ταυτόχρονα ενεργούν για την καθυστέρηση αυτής της κατάστασης.
Συμπεράσματα: Η παρούσα μελέτη αναδεικνύει την ανάγκη ενίσχυσης του συστήματος υγείας στη χώρα μας και ιδίως της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, ώστε οι ηλικιωμένοι να μπορούν να ζουν αυτόνομα και ανεξάρτητα για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, περιορίζοντας συνεπώς την ιδρυματοποίησή τους. Παράλληλα, καθίσταται αναγκαία η εξέταση περαιτέρω τρόπων μέσω των οποίων θα μπορούσε να ενισχυθεί η αυτονομία και η ανεξαρτησία κατά την τρίτη ηλικία, όπως για παράδειγμα μέσω σχετικών τεχνολογικών συσκευών, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην προαγωγή της αυτονομίας και ανεξαρτησίας των ηλικιωμένων.

Background: The study of the elderly becomes imperative, both because of the increased support needs that this age group has, and because of the continuing growth of people in this age group, as a result of global demographic dynamics. Old age implies a significant decline in functionality. The increase in chronic morbidity, together with the extension of life expectancy, creates additional challenges for this age group in terms of maintaining self-determination and autonomy.
Aim: This study examined older people's perceptions of issues of self-determination and autonomy.
Methodology: The research was based on a qualitative approach through semi-structured interviews. Participants were a convenience sample of 10 participants. The study data was analyzed through thematic content analysis.
Results: As found through thematic content analysis, there are certain issues that threaten the independence and autonomy of older people, namely normal ageing as a function of time and the health problems they face. Support for autonomy is adequately realized by friends and family, who are the predominant sources of support for older people. However, the same is not true in the case of the community, where support appears to be inadequate. Older people structure their autonomy and self-determination through a set of stable habits that help to protect their independence. They face the undeniable reality of losing autonomy in the future, but at the same time act to delay this.
Conclusions: This study highlights the need to strengthen the health care system in our country, especially the Primary Care System, so that the elderly can live autonomously and independently for as long as possible, thus limiting their institutionalization. At the same time, it is necessary to examine further ways in which autonomy and independence in old age could be enhanced, for example through the use of relevant technological devices that could help to promote the autonomy and independence of older people.