Η εργασία εξετάζει τη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας στο Γυμνάσιο, εστιάζοντας στη διαχρονική της σημασία και στη σχέση της με τη Nέα Ελληνική. Δίνει έμφαση στη διδακτική αξιοποίηση των αισώπειων μύθων, προτείνοντας μια σύγχρονη προσέγγιση βασισμένη στο Μοντέλο των Πολυγραμματισμών. Παρουσιάζει το θεωρητικό πλαίσιο της γλωσσικής αλλαγής, την ιστορική εξέλιξη της διδασκαλίας, τις σύγχρονες γλωσσολογικές προσεγγίσεις και τις προκλήσεις του Νεόυ Προγράμματος Σπουδών. Τέλος, προτείνει διδακτικές πρακτικές που συνδυάζουν το πρωτότυπο κείμενο με τη μετάφραση, στοχεύοντας στην ενεργοποίηση του ενδιαφέροντος των μαθητών και την προσαρμογή της διδασκαλίας στις σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες.

The Thesis examines the Teaching og Ancient Greek in the Greek Secondary Education, focusing on its timeless sagnificance and its relationship with Modern Greek. It emphasizes the didactic utilization of Aesop's fables, proposing a modern approach based on the Multiliteracies model. It presents the theoritical framework of languange change, the historical evolution of Ancient Greek teaching, contemporary linguistic approaches, and the challenges of the New Curriculum. Finally, it suggests teaching practices that combine the original text with its translation, aiming to engage students and adapt teaching to modern educational needs.