Στην παρούσα εργασία αφού παρουσιαστεί το επίθετο ως προς τη συμφωνία του με το ουσιαστικό, τη θέση του στην πρόταση, τη σημασία του, τις ιδιότητες του και τέλος ως προς τη μορφολογία, γίνεται εστίαση στην κλιτική μορφολογία του.

Στη συνέχεια επιλέγονται τέσσερις από τις πιο διαδεδομένες γραμματικές της νεοελληνικής γλώσσας καθώς και γνωστές γλωσσικές μελέτες της ελληνικής, με στόχο την ανάλυση και σύγκριση των κλιτικών τάξεων των επιθέτων που προτείνονται σε καθεμία. Κατόπιν σύγκρισης παρατηρείται πως οι κλιτικές τάξεις, για τις οποίες δεν υπάρχει σαφής αναφορά σε όλες τις Γραμματικές, αφορούν κυρίως τα λόγια - αρχαιόκλιτα επίθετα.

Η εργασία έπειτα εστιάζει στα επίθετα αυτά, στην λεπτομερή παρουσία τους στις Γραμματικές καθώς και στην εμφάνιση τους στα σχολικά εγχειρίδια.

Τέλος, προτείνονται διδακτικές προτάσεις που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά αλλά και ανεξάρτητα για τη διδασκαλία των λόγιων επιθέτων στις δύο τελευταίες τάξεις του δημοτικού.

In this study, after presenting adjectives in terms of their agreement with nouns, their position in the sentence, their meaning, their characteristics, and finally their morphology, the focus shifts to their inflectional morphology.

Consequently, four of the most widely used grammars of Modern Greek along with well-known linguistic studies of the Greek language are selected with the purpose of analyzing and comparing the inflectional forms of adjectives which are proposed for each one of them. The comparison reveals that the inflectional forms, which are not clearly addressed in all grammars, mainly concern archaic adjectives.

The study then focuses on these adjectives, their detailed presentation in the grammars, and their presence in school books.

Finally, some teaching methods are proposed, that could work both supplementary and independently for teaching these adjectives in the last two grades of primary school.