Τα ζητήματα ψυχικής υγείας, όπως δείχνουν τα επιδημιολογικά στοιχεία του ΠΟΥ (2022), γνωρίζουν σημαντική αύξηση μετά την πανδημία της COVID-19, όμως για κάποιες ψυχικές διαταραχές το στίγμα δεν αμβλύνεται. Επομένως είναι σημαντική η ευαισθητοποίηση του ευρύ κοινού με στόχο τον αποστιγματισμό της ψυχικής νόσου. Με βάση, λοιπόν, την υπάρχουσα βιβλιογραφία διατυπώθηκε το ερευνητικό ερώτημα αν η εξοικείωση με την ψυχική νόσο, μπορεί να μειώσει το στίγμα της, είτε αυτή μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων είτε με την αλληλεπίδραση με άτομα που νοσούν. Για να διερευνηθεί αυτό το ερώτημα πραγματοποιήθηκε έρευνα στην εκπαιδευτική κοινότητα, όπου μετρήθηκε το στίγμα σε τρεις ψυχικές διαταραχές, την αγχώδη διαταραχή, την μείζονα καταθλιπτική διαταραχή και το ψυχωτικό επεισόδιο και εξετάστηκαν δύο υποθέσεις. Υπόθεση 1: Η αγχώδης και η καταθλιπτική διαταραχή θα συγκεντρώσει μικρότερη βαθμολογία στα ποσοστά του στίγματος έναντι του ψυχωτικού επεισοδίου. Υπόθεση 2: Ο αυτοαναφερόμενος βαθμός εξοικείωσης με την ψυχική ασθένεια συσχετίζεται με την βαθμολογία για το στίγμα στις ψυχικές διαταραχές. Το δείγμα της έρευνας ήταν 102 μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, που συμμετείχαν εθελοντικά και ανώνυμα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι υποθέσεις επιβεβαιώθηκαν και υπάρχει διαφοροποίηση στην μέτρηση του στίγματος, αναλόγως την εξοικείωση που έχει το άτομο. Τα άτομα, που η εργασία τους σχετίζεται με την ψυχική ασθένεια, είτε παρέχουν βοήθεια, είτε έρχονται σε επαφή με άτομα που νοσούν, έχουν λιγότερο αρνητική στάση απέναντι στα άτομα με ψυχική νόσο, τα θεωρούν λιγότερο επικίνδυνα και δεν θεωρούν ότι η ψυχική νόσος είναι εμπόδιο για μια διαπροσωπική σχέση, ευρήματα που υποστηρίζονται από την υπάρχουσα βιβλιογραφία. Εν κατακλείδι, κρίνεται σημαντικό να υπάρχει μεγαλύτερη εξοικείωση με την ψυχική νόσο στην εκπαιδευτική κοινότητα για να προσφέρει την βοήθεια που μπορεί να χρειαστεί η μαθητική κοινότητα αφενός, και αφετέρου για να προωθηθεί ο αποστιγματισμός της ψυχικής νόσου.

Mental health conditions, according to epidemiological data (WHO, 2022), have increased significantly after the COVID-19 pandemic, but for some mental disorders the stigma is not demolished. Therefore, it’s essential raising public awareness in order to destigmatizing mental illness. So, the research question of the current study is if familiarity with mental illness, via educational programs or via interaction with people with mental health conditions, can reduce mental health stigma. In order to investigate this question, a survey was conducted in the educational community, where stigma was measured in three mental disorders, anxiety disorder, major depressive disorder and psychotic episode, and two hypotheses were examined. Hypothesis 1: Anxiety and depressive disorder will score lower in stigma rates compared to psychotic episode. Hypothesis 2: The self-reported degree of familiarity with mental illness is associated with the score for stigma in mental disorders. The sample was 102 members of the educational community, who participated voluntarily and anonymously. The results showed that the hypotheses were confirmed and there is a differentiation in the measurement of stigma, depending on the familiarity that the individual has. Individuals, whose work is related to mental illness, have a less negative aspect towards people with mental illness; they consider them less dangerous and do not consider mental illness as an obstacle to an interpersonal relationship, findings that are supported by the existing literature. In conclusion, it is important for the educational community to have greater familiarity with mental illness in order to offer the help that the students may need and to promote the destigmatization of mental illness.