Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη σημασία των κινηματογραφικών remake μέσω της σύγκρισης και ανάλυσης δύο διαφορετικών ταινιών, του El Castillο de la Pureza του Arturo Ripstein και του Κυνόδοντα του Γιώργου Λάνθιμου. Πέρα από αυτές τις δυο ταινίες θα γίνει μια συνοπτική αναφορά και σε μια τρίτη, και πιο συγκεκριμένα τη Nostalghia του Andrei Tarkosvky, η οποία με έναν έξυπνο εμβόλιμο τρόπο θα μας φέρει και εκείνη στο μυαλό τη μοντερνιστική ταινία του Ripstein. Μέσα από αυτήν τη μελέτη, εξετάζονται οι διαφορετικές διαδικασίες διασκευής και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι δημιουργοί, καθώς και οι ομοιότητες και διαφορές μεταξύ δύο διαφορετικών πολιτισμικών πλαισίων. Η ανάλυση επικεντρώνεται στις θεματικές και αφηγηματικές δομές, τις σκηνοθετικές προσεγγίσεις και τη χρήση της κινηματογραφικής γλώσσας, αποκαλύπτοντας την πολυπλοκότητα και τις δυνατότητες των διαφορετικών προσεγγίσεων στον κινηματογράφο. Επίσης, επισημαίνεται η σημασία των remake στη διατήρηση και ανανέωση της πολιτιστικής κληρονομιάς και η συμβολή τους στο διάλογο και την ανάπτυξη του κινηματογράφου ως μέσου έκφρασης και διασύνδεσης. Τέλος, προτείνονται περαιτέρω μελέτες για την εξέταση των κοινωνικών και πολιτιστικών επιπτώσεων των remake, καθώς και για την ανάδειξη της δυναμικής του κινηματογράφου στη σύγχρονη κοινωνία.

This thesis examines the importance of film remake through the comparison and analysis of two different films, Arturo Ripstein's El Castillo de la Pureza and Yorgos Lanthimos' Dogtooth. Apart from these two movies, another third one will be briefly mentioned, and more specifically Andrei Tarkosvky’s Nostalghia, which in a smart and intercalary way reminds us too of the modernist work of Ripstein. Through this study, the different processes of remaking and the challenges faced by the filmmakers are examined, as well as the similarities and differences between two different cultural contexts. The analysis focuses on thematic and narrative structures, directorial approaches and the use of cinematic language, revealing the complexity and potential of different approaches to cinema. In addition, it highlights the importance of remakes in the preservation and renewal of cultural heritage and their contribution to dialogue and the development of cinema as a means of expression and interconnection. Finally, further studies are proposed to examine the social and cultural impact of remakes and to highlight the dynamics of cinema in contemporary society.