Αρκετές φιλοσοφίες έχουν αναπτυχθεί εδώ και δεκαετίες σχετικά με την αρχιτεκτονική
Δωματίων Ελέγχου. Οι αντικειμενικές επιδόσεις τέτοιων συστημάτων έχουν καθοριστεί
σύμφωνα με τα περιθώρια του χρόνου αντήχησης συναρτήσει των διαστάσεων, τα ακριβή χαρακτηριστικά των ηχείων, αλλά και το αποδεκτό ηχητικό πεδίο που αυτά θα παράξουν σε ένα σύνολο θέσεων. Παρ’ όλα αυτά η κατά γράμμα ερμηνεία των προδιαγραφών ενδέχεται σε περιπτώσεις να αποβεί παραπλανητική. Επίσης, η στερεοφωνική αναπαραγωγή ως αντιληπτική διαδικασία υπόκειται σε παραμέτρους που υπερβαίνουν τις επικρατούσες πρακτικές και τα αποτελέσματα ηλεκτροακουστικών μετρήσεων. Άσχετα από την οποιαδήποτε σχεδιαστική προσέγγιση, οι επιδόσεις στο πεδίο των συντονισμών είναι ο πρωταρχικός παράγοντας για την εξασφάλιση της πιστότητας και της πολυπόθητης συμβατότητας μεταξύ δωματίων που προορίζονται για ακρόαση με ηχεία. Έρευνες έχουν δείξει ότι στην περιοχή των συντονισμών για θέματα αντίληψης ευθύνεται πρωτίστως η συμπεριφορά στο πεδίο του χρόνου, και όχι οι όποιες αποκλίσεις στο πεδίο της συχνότητας. Για ιδιοσυχνότητες του χώρου, o χρόνος αντήχησης (reverberation time) αναφέρεται ως χρόνος απόσβεσης συντονισμών (modal decay time). Για τέτοιες κεντρικές συχνότητες, τα κατώφλια ακουστότητας συναρτήσει του χρόνου απόσβεσης έχουν καθοριστεί από συμμετοχικές μεθόδους και αναθεωρούν τα συνιστώμενα περιθώρια του χρόνου αντήχησης που αφορούν ζώνες συχνοτήτων. Με επιτόπιες μετρήσεις αξιολογείται σύστημα σε δωμάτιο αναφοράς (δηλαδή με εμβαδό δαπέδου πάνω από 40 m2), ενώ παρακολουθούνται οι μεταβολές των χρόνων απόσβεσης για ένα πλήθος συντονισμών μετά την τοποθέτηση και μετά τη στεγανοποίηση συνηχητικών απορροφητών. Ξεχωριστά εξετάζονται ακόμα τρεις μικροί χώροι (με δάπεδα της τάξης των 20 m2) κυρίως ως προς την τοποθέτηση των ηχείων.
Στους τελευταίους δικαιολογούνται close-field συνθήκες αναπαραγωγής, τόσο με φυσικούς, όσο και με υποκειμενικούς όρους.

Control Room design has arguably been determined by a minimum impact of room response. Known guidelines have set the requirements to be met in terms of room acoustics, loudspeaker performance and steady state curves at the listening area. Nevertheless, relying to eye-matching regarding certain target curves may lead to false conclusions. Focusing on the stereo reproduction as a perceptual process, certain parameters foreign to well-sought practices and anticipated results also arise. Despite the details behind any design approach, the conditions for critical listening and the persisting issue of room compatibility have been resolved by the exhibited time-domain modal activity. The term of modal decay time is more accurately used instead that of reverberation time when addressed to modal frequencies. Research outcome has shown that the audibility of such resonances is tied to their temporal characteristics (i.e. decay time) instead of frequency-domain discrepancies. Moreover, the subjective thresholds of certain modes as a function of decay time have been justified by means of participatory methods. The current publication exhibits two different parts; A study of a recently built reference room (i.e. with floor area greater than 40 m2) and following 3 usual domestic spaces. Vertical walls concerning all the above enclosures consist of rigid masonry widely used in South Europe. Regarding the largest enclosure, modal decay is monitored after the placement and correction of membrane absorbers. As regard to the smaller rooms, close-field listening conditions are justified in both physical and cognitive terms.