Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται μια σημειωτική ανάλυση ορισμένων εκ των αντικειμένων του Εγκληματολογικού Μουσείου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με βάση το επιστημονικό πρότυπο της Susan Pearce, καθώς και μια παρουσίασή τους, με τη μορφή μιας ψηφιακής έκθεσης «ιστορίας αντικειμένων». Το Εγκληματολογικό Μουσείο, αποτελεί ένα ιδιαίτερο είδος μουσείου, καθώς, δεν είναι ανοιχτό στο ευρύ κοινό, υποστηρίζοντας ακαδημαϊκούς κι ερευνητικούς σκοπούς, κυρίως, των ιατρικών, εγκληματολογικών και νομικών επιστημών. Στην παρούσα εργασία, γίνεται μια περιγραφή της υλικής φύσης των εκθεμάτων του και μια τυπολογική προσέγγισή τους. Περαιτέρω, περιγράφεται η ιστορία τους, καθώς και ο τρόπος ενσωμάτωσής τους ως τμήματα της μουσειακής συλλογής. Αναλύεται το μικροπεριβάλλον-μακροπεριβάλλον τους κι ερμηνεύεται ο εγκληματολογικός τους ρόλος. Η Εγκληματολογία είναι η πραγματολογική επιστήμη που ασχολείται με την κοινωνική διάσταση του εγκλήματος. Αντιμετωπίζει το εγκληματικό φαινόμενο ως ένα πραγματικό πρόβλημα της καθημερινότητας, ως ένα απτό κοινωνικό γεγονός. Τα τεκμήρια εγκλήματος του Εγκληματολογικού Μουσείου, μέσα από μια σημειωτική ανάλυση, μπορεί να αποκαλύψουν πληθώρα νοημάτων που θα αναδείξουν εγκληματολογικούς, επομένως και κοινωνικούς, αλλά κι άλλων ειδών προβληματισμούς.
Λειτουργούν ως ένα βασικό εργαλείο μελέτης των φοιτητών των εγκληματολογικών σπουδών, καθώς, μέσα από αυτά αποκαλύπτονται προβληματισμοί της συγκεκριμένης επιστήμης. Έτσι, γίνονται αναφορές σε θέματα που αφορούν στην παρέκκλιση, την αυτοδικία, την τιμωρητικότητα, τις λειτουργίες της ποινής, τον σκοτεινό αριθμό της εγκληματικότητας κ.α..
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η επανερμηνεία των συλλογών του Εγκληματολογικού Μουσείου, μέσα από μια σημειωτική μέθοδο ανάλυσης και η δημιουργία μιας έκθεσης «ιστοριών αντικειμένων», λειτουργώντας ως πρόταση για τη δημιουργία μιας ψηφιακής έκθεσης που θα διευκολύνει την επιστημονική έρευνα, κυρίως, των φοιτητών κι επιστημόνων των Εγκληματολογικών Σπουδών, παρέχοντας περισσότερα δεδομένα για το κάθε αντικείμενο και θέτοντας στο προσκήνιο κι άλλους παράγοντες νοηματοδότησής του. Στην εποχή των νέων μέσων τεχνολογίας, η ψηφιοποίηση αποτελεί βασικό εργαλείο ενσωμάτωσης της μουσειακής λογικής. Η παρουσίαση μιας ολιστικής προσέγγισης των αντικειμένων με ψηφιακό τρόπο, θα τα καταστήσει ευκολότερα προσβάσιμα στο ειδικό κοινό τους, αναδεικνύοντας την πλήρη αξία τους, για μια εις βάθος κατανόησή τους και θα αποκαλύψει το ότι η Εγκληματολογία αποτελεί μια κατεξοχήν κοινωνική επιστήμη που εκλαμβάνει τα υποκείμενα που εμπλέκονται στο έγκλημα ως όντα που ζουν εντός ενός συγκεκριμένου κάθε φορά κοινωνικού μορφώματος. Ο υλικός φορέας των αντικειμένων παραμένει άτεγκτος, ωστόσο, τα νοήματά του μεταλλάσσονται βάσει των συγκειμένων που τον καθιστούν ένα επικοινωνιακό εργαλείο.

In this thesis, a semiotic analysis of some of the objects of the Athens Criminology Museum takes place, based on the scientific model of Susan Pearce, as well as a presentation of its exhibits in the form of a digital exhibition “history of objects”. The Athens Criminology Museum is a special kind of museum, as it is not open to the general public, supporting academic and research purposes, mainly in the medical, criminology and law sciences. In this paper there is a description of the material nature of the objects, as well as a typological approach to them. Furthermore, their history is described, as well as a subsequent history as parts of the museum’s collection. Their micro-macro environment is analyzed, and their criminological role is interpreted. Criminology is a factual science that examines the social aspect of crime. It deals with crime as a real problem of everyday life, as a tangible social event. The crime evidence of the Athens Criminology Museum, through a semiotic analysis, may reveal a multitude of meanings that will highlight criminological, therefore, also social, but also other kinds of concerns. They function as a basic study tool for criminology students, as through them problems of the specific science are revealed. Thus, references are made to issues related to deviance, self-righteousness, punitiveness, the functions of punishment, the dark number of crime, etc...
The purpose of this paper is the reinterpretation of the collections of the Athens Criminology Museum through a semiotic method of analysis and the creation of an exhibition of the type “stories of objects”, serving as a proposal for the creation of a digital exhibition that will facilitate scientific research, mainly of Criminology students and researchers, providing more data for each object and bringing to the fore other factors of its meaning. The presentation of a holistic approach to the objects will highlight their value for an in-depth understanding. In the era of new technological media, digitization is a key tool for integrating museum logic. Presenting a holistic approach to the objects in a digital way will make them more accessible to their specific audience, highlighting their full value, for an in-depth understanding and will reveal that Criminology is an eminent social science that perceives the subjects involved in crime as beings living within a specific social formation. The material body remains stable, however, the meanings revealed by the objects mutate based on the contexts that transform it into a communicative tool.