Οι ψυχικές επιπτώσεις από την εργασία αποτελούν σημαντικό ζήτημα στις μέρες μας, ιδιαίτερα για επαγγέλματα που περιλαμβάνουν άμεση επικοινωνία και αρωγή, όπως οι ιατροί και οι νοσηλευτές. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι κρίσιμος τομέας που συμβάλλει στην πρόληψη, την προαγωγή υγείας και την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών. Συνεπώς, η ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του προσωπικού της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας πρέπει να είναι τέτοια ώστε να ενισχύει, ή τουλάχιστον να μην στέκεται εμπόδιο, στην απόδοση και αποτελεσματικότητα της εργασίας.

Στην παρούσα εργασία εξετάζονται τα επίπεδα της ψυχοσυναισθηματικής κατάστασης (άγχος, στρες και κατάθλιψη) και της ψυχικής δυσφορίας του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού της 6ης ΥΠΕ, καθώς και συσχετίσεις αυτών με ατομικά ή/ και επαγγελματικά χαρακτηριστικά των εργαζομένων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά και το τελικό δείγμα ήταν 103 άτομα. Το ερευνητικό εργαλείο αποτέλεσε ειδικά σχεδιασμένο ερωτηματολόγιο, βασισμένο στα εργαλεία μέτρησης DASS21 και K6+ self-report measure, για τη μέτρηση άγχους, στρες, κατάθλιψης και ψυχικής δυσφορίας αντίστοιχα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν χαμηλά επίπεδα άγχους, στρες και κατάθλιψης. Μέσω της κλίμακας DASS21 βρέθηκε ότι περίπου το 75% των εργαζομένων νιώθει ελάχιστα έως καθόλου άγχος, ενώ μόλις το 7,8% βιώνει πολύ σοβαρό άγχος. Αντίστοιχα, επίσης το 75% νιώθει ελάχιστα έως καθόλου στρες, ενώ μόλις το 4% πολύ σοβαρό στρες. Ως προς την κατάθλιψη, σχεδόν το 76% των εργαζομένων βρίσκεται στο επίπεδο ελάχιστης έως καθόλου κατάθλιψης, ενώ μόλις το 4% βρίσκεται στην κλίμακα πολύ σοβαρής κατάθλιψης. Ωστόσο, εξετάζοντας την ψυχική δυσφορία, περίπου το 20% του δείγματος υπάρχει πιθανότητα να έχει σοβαρή ψυχική νόσο, κάτι που δείχνει την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις.

Ως προς την αναζήτηση στατιστικά σημαντικών συσχετίσεων, σε σημαντικότητα 5% βρέθηκε ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι έχουν λιγότερο άγχος, ότι το νοσηλευτικό προσωπικό έχει μεγαλύτερα επίπεδα άγχους από το ιατρικό προσωπικό και ότι οι γυναίκες βιώνουν μεγαλύτερα επίπεδα άγχους σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους τους.

The mental impacts of work are a significant issue nowadays, especially for professions involving direct communication and assistance, such as doctors and nurses. Primary Health Care is a crucial sector that contributes to prevention, health promotion, and emergency cases. Therefore, the psychosocial state of Primary Health Care staff must be such that it enhances, or at least does not hinder, their performance and work effectiveness.

This study examines the levels of psychosocial conditions (anxiety, stress, and depression) and psychological distress of the medical and nursing staff of the 6th Regional Health Authority of Peloponnese, as well as their correlations with individual and/or professional characteristics of the employees. The research was conducted online, and the final sample consisted of 103 participants. The research tool was a specially designed questionnaire based on the DASS21 and K6+ self-report measures, used for measuring anxiety, stress, depression, and psychological distress, respectively.

The results showed low levels of anxiety, stress, and depression. According to the DASS21 scale, approximately 75% of employees experience little to no anxiety, while only 7.8% experience very severe anxiety. Similarly, around 75% feel little to no stress, with only 4% experiencing very severe stress. Regarding depression, nearly 76% of employees fall into the minimal to no depression category, while only 4% fall into the very severe depression category. However, when examining psychological distress, about 20% of the sample is likely to have serious mental illness, highlighting the need for targeted interventions.

Regarding the search for statistically significant correlations, at a 5% significance level, it was found that older employees experience less anxiety, nursing staff have higher levels of anxiety compared to medical staff, and women experience higher levels of anxiety compared to their male colleagues.