Η διπλωματική μελετά τις χωρικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις που επιφέρει ο υπερτουρισμός σε παράκτιους οικισμούς και ειδικότερα στην περιοχή της Μεσογείου. Η θεωρητική διερεύνηση του ζητήματος μέσω βιβλιογραφικής επισκόπησης συνδυάζεται με πρωτογενή έρευνα, εστιάζοντας στο Κατάκολο Ηλείας ως μελέτη περίπτωσης. Η έρευνα πεδίου περιλάμβανε συλλογή αρχειακού υλικού από τοπικούς φορείς, φωτογραφική τεκμηρίωση της υπάρχουσας κατάστασης των φυσικών και τεχνητών υποδομών, καθώς και έρευνα ερωτηματολογίου. Η έρευνα ερωτηματολογίου ανέδειξε σημαντικές αρνητικές συνέπειες σε χωρικό και κοινωνικό επίπεδο, όπως αυξημένη συμφόρηση σε δημόσιους χώρους και υπερπλήρεις υποδομές ως μείζονα χωρικά ζητήματα, περιορισμένη πρόσβαση στις τοπικές ανέσεις και τις αλλαγές στον χαρακτήρα της κοινότητας, έλλειψη δημιουργίας θέσεων εργασίας για τους κατοίκους, απώλεια τοπικής ταυτότητας και πολιτισμού, αυξημένο θόρυβο και άνιση κατανομή των τουριστικών οφελών. Πιο σημαντικές εμφανίζονται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις με αυξημένη κατανάλωση ενέργειας, αποτύπωμα άνθρακα και περιβαλλοντική υποβάθμιση. Η έρευνα εντόπισε μέτριες θετικές συσχετίσεις μεταξύ των χωρικών και κοινωνικών επιπτώσεων και ασθενείς αρνητικές συσχετίσεις μεταξύ χωρικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καθώς και κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Αυτό υποδηλώνει μια περίπλοκη αλληλεπίδραση όπου τα χωρικά και κοινωνικά ζητήματα συχνά επιδεινώνουν το ένα το άλλο, ενώ η σχέση τους με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι λιγότερο άμεση. Οι πολιτικές τουριστικής ανάπτυξης θα πρέπει να επικεντρώνονται σε ολοκληρωμένες στρατηγικές που αντιμετωπίζουν χωρικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, με ιδιαίτερη έμφαση στις βιώσιμες πρακτικές και τη συμμετοχή της κοινότητας.

The thesis studies the spatial, social and environmental impacts of over-tourism in coastal settlements, particularly in the Mediterranean region. The theoretical exploration of the issue through a literature review is combined with primary research, focusing on Katakolon Ilia as a case study. The field research included the collection of archival material from local institutions, photographic documentation of the existing state of the natural and artificial infrastructures, as well as a questionnaire survey. The questionnaire survey highlighted significant negative impacts at the spatial and social level, including increased congestion in public spaces and overcrowded infrastructure as major spatial issues, limited access to local amenities and changes in the character of the community, lack of job creation for residents, loss of local identity and culture, increased noise and unequal distribution of tourism benefits. More significant are the environmental impacts with increased energy consumption, carbon footprint and environmental degradation. The study found moderate positive correlations between spatial and social impacts and weak negative correlations between spatial and environmental impacts and social and environmental impacts. This suggests a complex interaction where spatial and social issues often exacerbate each other, while their relationship with environmental impacts is less direct. Tourism development policies should focus on integrated strategies that address spatial, social and environmental issues, with a particular emphasis on sustainable practices and community participation.