Η μεγάλη ανάγκη για αντισεισμική προστασία στην Ελλάδα, η οποία είναι η πιο σεισμογενής Χώρα της Ευρώπης, έχει αναγνωριστεί από παλιά. Ο πρώτος Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός τέθηκε σε ισχύ το 1959 και έκτοτε μεγάλοι καταστροφικοί σεισμοί οδήγησαν στην σταδιακή αυστηριοποιηση των αντισεισμικών κανονισμών στην Ελλάδα με αποτέλεσμα την αύξηση της ποιότητας των κατασκευών και της αντισεισμικής αντοχής τους. Ωστόσο, ένα αρκετά υψηλό ποσοστό των υφιστάμενων κτισμάτων στη Χώρα, δεν είναι κατασκευασμένα με τους σύγχρονους κανονισμούς και αυτό καθιστά αναγκαία τη μελέτη μεθόδων ενίσχυσης τους. Η ανάγκη νομοθετικής παρέμβασης, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα αποτίμησης της φέρουσας ικανότητας υφιστάμενων κτιρίων με φέροντα οργανισμό από οπλισμένο σκυρόδεμα και η δυνατότητα αντισεισμικού ανασχεδιασμού τους, οδήγησε στην θέσπιση του Κανονισμού Επεμβάσεων ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Στην παρούσα εργασία ξεκινώντας από μια ιστορική αναδρομή της εξέλιξης των αντισεισμικών κανονισμών της Ελλάδας γίνεται παράθεση των αρχών της αποτίμησης της φέρουσας ικανότητας των κατασκευών σύμφωνα με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ, ακολουθεί η περιγραφή των τυπικών βλαβών ανά δομικό στοιχείο φέροντος οργανισμού οπλισμένου σκυροδέματος και τέλος αναφέρονται οι κυριότεροι μέθοδοι ενίσχυσης της κατασκευής.

Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας διωρόφου κτιρίου από οπλισμένο σκυρόδεμα με χρήση κατοικίας το οποίο έχει πληγεί από τον σεισμό του Σεπτεμβρίου 2021 στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου.  Έγινε εφαρμογή της Ανελαστικής Στατικής Ανάλυσης (Pushover), βάσει των διατάξεων του Ευρωκώδικα 8 και του Κανονισμού Επεμβάσεων (ΚΑΝ.ΕΠΕ). Για την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου ενίσχυσης εξετάστηκε η ενίσχυση του φορέα με τρεις διαφορετικές μορφές επέμβασης: α) με μανδύες οπλισμένου σκυροδέματος, β) με χρήση ιονοπλισμένων πολυμερών, γ) με χρήση επικολλητών ελασμάτων και δ) με νέα στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος. Η λύση της ενίσχυσης με νέα στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος επιλέχθηκε με κριτήρια όχι μόνο τεχνικά αλλά και οικονομικά ωφέλιμα.

The first Greek Seismic Code established in 1959 and since then, large catastrophic earthquakes have led to the gradual more strict seismic regulations resulting in higher quality constructions and the increase of their seismic resistance. However, a high percentage of the existing structures in Greece  are not built according to modern regulations and this makes it necessary to study methods of strengthening them.

The important need for a normative text for the design of structural interventions led to the comilation of the Greek Code of Structural Interventions (KAN.EPE)

This Thesis begins with a historical review of the evolution of the Greek seismic regulations, then, main points of structural capacity assessment according to the KAN.EPE are listed, followed by the description of the typical degrees of damages per structural element of reinforced concrete and finally the main methods of retrofitting of structures against seismic loads.

This master’s dissertation refers to the structural capacity assessment of a  two-story reinforced concrete building which has been affected by the earthquake of September 2021 in the area of Arkalochori.  The Inelastic Static Analysis (Pushover) was perfomed, based on the rules and provisions of the Code of Structural Interventions (KAN.EPE). The selection of the appropriate method was examined with three different types of intervention, a) reinforced concrete jackets, b) fiber reinforced polymers FRP and c) bonded laminates. The solution of strengthening  with reinforced concrete jackets was chosen with not only technical but also financially  beneficial criteria.