Σκοπός. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι, να μελετήσει την επίδραση της πανδημίας του COVID-19 στην εργασία και στην ποιότητα ζωής των Ιατρών Ακτινολόγων καθώς και τη συσχέτισή τους με τα δημογραφικά-επαγγελματικά χαρακτηριστικά τους, την ψυχική ανθεκτικότητα και τα επίπεδα της επαγγελματικής εξουθένωσης τους, εκείνη τη χρονική περίοδο.

Υλικό-Μέθοδος. Ο πληθυσμός-στόχος της μελέτης αποτελείται από  Ιατρούς-Ακτινολόγους, προερχόμενος από νοσοκομεία και ιδιωτικά ακτινοδιαγνωστικά κέντρα της Αττικής. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ένα σύνολο ερωτηματολογίων, σχετικά με τα κοινωνικό-δημογραφικά και επαγγελματικά στοιχεία του δείγματος, κατά την περίοδο της υγειονομικής κρίσης και ακολουθούν οι κλίμακες μέτρησης της ανθεκτικότητας, της επαγγελματικής εξουθένωσης και της ποιότητας της επαγγελματικής ζωής. Για τη στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 26.0

Αποτελέσματα. Πραγματοποιήθηκε η συσχέτιση μεταξύ των Κλιμάκων της Επαγγελματικής Εξουθένωσης, της Ποιότητας Επαγγελματικής Ζωής και της Ψυχικής Ανθεκτικότητας, κατά τις οποίες, τα αυξημένα επίπεδα στις διαστάσεις της Επαγγελματικής Εξουθένωσης σχετιζόταν με χαμηλότερα επίπεδα «ικανοποίησης συμπόνιας» και αυξημένα επίπεδα δευτερογενούς τραυματικού stress. Επιπλέον, τα αυξημένα επίπεδα της ψυχικής ανθεκτικότητας του δείγματος σχετιζόταν με αυξημένα επίπεδα στη διάσταση   «ικανοποίησης της συμπόνιας», μειωμένα επίπεδα στη διάσταση «επαγγελματικής εξουθένωσης καθώς και με μειωμένα επίπεδα ,σε σχέση με όλες τις διαστάσεις, της κλίμακας της επαγγελματικής εξουθένωσης. Η συσχέτιση της Κλίμακας Ποιότητας της Επαγγελματικής Ζωής με τα δημογραφικά και επαγγελματικά χαρακτηριστικά του δείγματος έδωσε στατιστικά θετική συσχέτιση στη διάσταση «ικανοποίηση της συμπόνιας», με την εκπαίδευση για τον COVID-19. Επιπλέον, όσοι είχαν παιδιά είχαν υψηλότερη βαθμολογία στη διάσταση του «δευτερογενούς τραυματικού stress». Η συσχέτιση της Κλίμακας Επαγγελματικής Εξουθένωσης, με τα δημογραφικά και επαγγελματικά χαρακτηριστικά του δείγματος έδωσε στατιστικό αποτέλεσμα στη διάσταση «εξουθένωση από τους ασθενείς» σε σχέση με την παρακολούθηση εκπαίδευσης για COVID-19. Ακολούθως, η συσχέτιση της Κλίμακας Ψυχικής Ανθεκτικότητας δεν έδωσε κανένα στατιστικώς σημαντικό αποτέλεσμα, σε σχέση με τα δημογραφικά και επαγγελματικά χαρακτηριστικά του δείγματος.

Τέλος, πραγματοποιήθηκαν πολυπαραγοντικές γραμμικές παλινδρομήσεις, ώστε να διερευνηθούν οι παράγοντες που σχετίζονται ανεξάρτητα με τις διαστάσεις της επαγγελματικής ποιότητας ζωής και της επαγγελματικής εξουθένωσης, έχοντας ως εξαρτημένες μεταβλητές τις υπόλοιπες κατ’ αντιστοιχία κλίμακες, τα δημογραφικά, και τα επαγγελματικά στοιχεία του δείγματος. Από αυτές βρέθηκε πως το υψηλό επίπεδο ψυχικής ανθεκτικότητας σχετίζεται σημαντικά με τη διάσταση «ικανοποίηση της συμπόνοιας», το χαμηλό επίπεδο ψυχικής ανθεκτικότητας σχετίζεται σημαντικά με τα υψηλά επίπεδα στη διάσταση «επαγγελματική εξουθένωση», ενώ η διάσταση του υψηλού επιπέδου στη διάσταση της «προσωπικής εξουθένωσης» σχετίζεται με την αύξηση της διάστασης του «δευτερογενούς τραυματικού stress». Στην τελευταία συσχέτιση, με εξαρτημένη μεταβλητή τις διαστάσεις της επαγγελματικής εξουθένωσης, και ανεξάρτητες όλες τις υπόλοιπες κλίμακες, τα δημογραφικά και επαγγελματικά στοιχεία του δείγματος, βρέθηκε πως υψηλό επίπεδο ψυχικής ανθεκτικότητας, σχετίζεται ανεξάρτητα με τα χαμηλά επίπεδα των διαστάσεων «προσωπικής εξουθένωσης», «επαγγελματικής εξουθένωσης», και εξουθένωσης  «από τη φροντίδα ασθενών», διάσταση η οποία διαφοροποιείται και με την παρακολούθηση εκπαίδευσης για τον COVID-19.

Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά δεν έδωσαν κανένα στατιστικά σημαντικό αποτέλεσμα στις συσχετίσεις με τις κλίμακες της Επαγγελματικής Εξουθένωσης, της Ποιότητας Επαγγελματικής Ζωής και της Ψυχικής Ανθεκτικότητας ούτε και ως ανεξάρτητες μεταβλητές στις πολυπαραγοντικές γραμμικές παλινδρομήσεις.

Purpose. The purpose of this research work is to study the impact of the COVID-19 pandemic on the work and quality of life of radiologists as well as their correlation with demographic-professional, mental resilience and levels of burnout, during that time period.

Material-Method. The target population of the study consists of medical radiologists, coming from hospitals and private radiodiagnostic centers in Attica. To collect the data, a set of questionnaires was used, regarding the socio-demographic and professional data of the sample, during the period of the health crisis, followed by the scales measuring resilience, burnout and quality of professional life. The SPSS 26.0 statistical program was used for the statistical analysis.

Results. Correlations were made between the Burnout, Quality of Work Life and Mental Resilience Scales, whereby increased levels in the Burnout dimensions were associated with lower levels of "compassion satisfaction" and increased levels of secondary traumatic stress. In addition, increased levels of mental resilience in the sample were associated with increased levels of the compassion satisfaction dimension, decreased levels of the burnout dimension, and decreased levels of all dimensions of the burnout scale. The correlation of the Quality of Work Life Scale with the demographic and occupational characteristics of the sample yielded a statistically positive association of the compassion satisfaction dimension with education about COVID-19. In addition, those who had children had a higher score on the "secondary traumatic stress" dimension. The correlation of the Professional Burnout Scale with the demographic and professional characteristics of the sample gave a statistical result in the dimension "patient burnout" in relation to attending training for COVID-19. Subsequently, the correlation of the Mental Resilience Scale did not give any statistically significant results, in relation to the demographic and professional characteristics of the sample.

Finally, multivariate linear regressions were performed in order to investigate the factors independently related to the dimensions of professional life quality and burnout, having as dependent variables the remaining scales, demographics, and professional details of the sample. From these it was found that the high level of mental resilience is significantly related to the dimension "satisfaction of compassion", the low level of mental resilience is significantly related to the high levels in the dimension "professional burnout", while the high level dimension to the dimension of "personal burnout" " is related to the increase in the dimension of "secondary traumatic stress". In the last correlation, with the dimensions of professional burnout as the dependent variable, and all the other scales, the demographic and professional elements of the sample as independent, it was found that a high level of mental resilience is independently related to the low levels of the dimensions "personal burnout", "professional burnout', and burnout 'from patient care', a dimension that also varies with attending training on COVID-19.

Demographic characteristics did not have any statistically significant effect on the associations with the scales of Professional Burnout, Quality of Professional Life and Mental Resilience nor as independent variables in the multivariate linear regressions.