ΣΚΟΠΟΣ: Η επαγγελματική εξουθένωση είναι μία κατάσταση που εκδηλώνεται συχνά μεταξύ των επαγγελματιών υγείας, ως αποτέλεσμα των έντονων πιέσεων που δέχονται από το περιβάλλον τους, από τους συναδέλφους τους, από τους ασθενείς και τους συγγενείς τους. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα ανησυχητική κατάσταση καθώς επηρεάζει την προσωπική κι επαγγελματική ζωή των επαγγελματιών υγείας και την ποιότητα της υγειονομικής φροντίδας. Μέσω της παρούσας εργασίας έγινε προσπάθεια να διερευνηθεί αν η επαγγελματική εξουθένωσης σχετίζεται με την ποιότητα της ζωής των νοσηλευτών.

ΜΕΘΟΔΟΣ: Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 61 νοσηλευτές που προσεγγίστηκαν μέσω δειγματοληψίας ευκολίας, οι οποίοι συμπλήρωσαν ηλεκτρονικό ερωτηματολόγιο με την κλίμακα ΜΒΙ και την κλίμακα SF-36.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως ο μέσος όρος της συναισθηματικής εξάντλησης βρέθηκε ίσος με 30.1 (ΤΑ = 12.1) που δείχνει ένα μέτριο προς υψηλό επίπεδο συναισθηματικής εξάντλησης, ο μέσος όρος της αποπροσωποποίησης βρέθηκε ίσος με 10.6 (ΤΑ = 6.8) που δείχνει ένα μέτριο προς χαμηλό επίπεδο αποπροσωποποίησης και ο μέσος όρος των προσωπικών επιτευγμάτων βρέθηκε ίσος με 36.74 (ΤΑ = 6.1) που δείχνει ένα μέτριο προς υψηλό επίπεδο προσωπικών επιτευγμάτων στο δείγμα της έρευνας. Όσον αφορά στην ποιότητα της ζωής τους τα δείχνουν πως οι συμμετέχοντες έχουν χαμηλό επίπεδο ποιότητας ζωής στις διαστάσεις σωματικός πόνος (ΜΟ = 49.4, ΤΑ = 10.0), ζωτικότητα (ΜΟ = 50.3, ΤΑ = 12.8) και γενική υγεία (ΜΟ = 54.3, ΤΑ = 17.6). Αντίθετα, έχουν καλό επίπεδο ποιότητας ζωής στις διαστάσεις σωματική λειτουργικότητα (ΜΟ = 78.0, ΤΑ = 23.3), κοινωνική λειτουργικότητα (ΜΟ = 65.8, ΤΑ = 20.9) και συναισθηματικός ρόλος (ΜΟ = 62.6, ΤΑ = 41.0). Τέλος, διαπιστώθηκε πως η συναισθηματική εξάντληση και η αποπροσωποποίηση σχετίζονται αρνητικά με διάφορες διαστάσεις της ποιότητας της ζωής των νοσηλευτών. Η διάσταση των προσωπικών επιτευγμάτων δεν εμφάνισε κάποια σχέση με τις διαστάσεις της ποιότητας ζωής τους.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Από τα παραπάνω αποτελέσματα συμπεραίνεται πως οι διοικήσεις των νοσοκομείων, πρέπει να δίνουν μεγάλη προσοχή στην αναγνώριση, την πρόληψη και την αντιμετώπιση της επαγγελματικής εξουθένωσης, καθώς μπορεί να επηρεάσει με πολύ αρνητικό τρόπο και την ποιότητα της ζωής των νοσηλευτών

OBJECTIVE: Occupational burnout is a condition that often manifests itself among health professionals, as a result of the intense pressure that these professionals experience from their environment and their colleagues, as well as from patients, and also from their relatives. This condition is a cause of major concern, due to the fact that it has an impact on both the personal and professional lives of health professionals, along with the quality of healthcare that is provided by those professionals. The sample of the survey that was conducted consisted of 61 health professionals who were approached by convenient sampling, and the professionals in question completed an electronic questionnaire based on the MBI scale and the SF-36 scale.

METHOD: The sample of the survey that was conducted consisted of 61 health professionals who were approached by convenient sampling, and the professionals in question completed an electronic questionnaire based on the MBI scale and the SF-36 scale.

RESULTS: The results of the survey showed that the mean for emotional exhaustion was found to be equal to 30.1 (SD = 12.1), which indicates a moderate to high level of emotional exhaustion. On the other hand, the mean for depersonalization was found to be equal to 10.6 (SD = 6.8), which indicates a moderate to low level of depersonalization. Finally, the mean for personal achievement was found to be equal to 36.74 (SD = 6.1), which indicates a moderate to high level of personal achievement within the sample of the survey. When it comes to their quality of life, it is shown that the participants experience a low level of quality of life with regard to the variables of physical pain (M = 49.4, SD = 10.0), vitality (M = 50.3, SD = 12.8), and overall health (M = 54.3, SD = 17.6). On the contrary, they experience a good level of quality of life with regard to the variables of physical functioning (M = 78.0, SD = 23.3), social functioning (M = 65.8, SD = 20.9), and emotional role (M = 62.6, SD = 41.0). Last but not least, it was found out that both emotional exhaustion and depersonalization are negatively correlated with different variables of the quality of life experienced by health professionals. On top of that, it was shown that the variable of personal achievement had no correlation with different variables that refer to the quality of life of health professionals.

CONCLUSIONS: From the above results, it can be concluded that hospital managers are required to pay great attention to acknowledging, preventing, and addressing the development of occupational burnout, since the latter can also affect the quality of life of experienced by nurses in a very negative way.