ΔΜΥ60 - Οικονομική και Χρηματοδοτική Διαχείριση Υπηρεσιών Υγείας
7
35
Περιλαμβάνει: Σχήματα, Πίνακες
Εισαγωγή στην ψυχολογία της υγείας/ M. Robin DiMatteo
Η παρούσα έρευνα εξετάζει την ποιότητα ζωής παιδιών με ειδικές ανάγκες και διερευνά τυχόν διαφοροποιήσεις σε αυτή με βάση το φύλο, την ηλικία, την οικογενειακή δομή, την οικογενειακή απασχόληση και τον τόπο κατοικίας του κάθε παιδιού.
Τον πληθυσμό μελέτης αποτέλεσαν παιδιά που ζούσαν στην Πάτρα και στα γύρω χωριά. Συγκεκριμένα, το ερωτηματολόγιο Kidscreen 52 μοιράστηκε σε 100 γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες που πήγαιναν στο ειδικό Δημοτικό σχολείο και στο ειδικό Γυμνάσιο της Πάτρας. Μοιράστηκαν επίσης και σε γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες που πήγαιναν σε δυο ιδιωτικά κέντρα εργοθεραπείας- λογοθεραπείας και ειδικής αγωγής στην Πάτρα τον Σεπτέμβριο 2023. Συνολικά από όλα τα ιδρύματα αυτά συγκεντρωθήκαν 70 ερωτηματολόγια.
Στατιστικά χρησιμοποιήθηκε έλεγχος κανονικότητας Kolmogorov-Smirnov. Υπολογίστηκε η διάμεσος και το ενδοτεταρτημοριακό εύρος, η ελάχιστη και η μέγιστη τιμή της ποιότητας ζωής που παρατηρήθηκε στο δείγμα. Για λόγους σύγκρισης με τα αποτελέσματα άλλων μελετών, υπολογίστηκε ο μέσος όρος και η τυπική απόκλιση. Επίσης, έγινε έλεγχος με το κριτήριο mann whitney, median test και Kruskal-Wallis.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι από τις 10 διαστάσεις της ποιότητας ζωής των υγιών παιδιών βάσει του Kidscreen 52, οι κλίμακες «σωματικές δραστηριότητες και υγεία», «τα συναισθήματα του παιδιού» και «το σχολείο και μάθηση» για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες που διερευνήθηκαν, έχουν σκορ που θεωρούνται παρόμοια με εκείνα των παιδιών σε άλλες χώρες, καθώς βρίσκονται εντός του εύρους που έχουν ορίσει οι δημιουργοί του ερωτηματολογίου βάσει των ευρωπαϊκών ερευνών. Αντίθετα, οι διαστάσεις «συναισθήματα», «γενική διάθεση», «ελεύθερος χρόνος», «οικογένεια και ζωή στο σπίτι», «οικονομικά θέματα», «φίλοι» και «το παιδί και οι άλλοι» για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες που διερευνήθηκαν, δεν είναι μέσα στο εύρος που έχει δοθεί από τους συγγράφεις του KIDSCREEN βάση των ευρωπαϊκών ερευνών για τα υγιή παιδιά, αλλά αρκετά χαμηλότερα.
Η ανάλυση μας έδειξε ότι, στις δομές της Πάτρας που μελετήθηκαν, τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι δυσαρεστημένα από πολλές διαστάσεις της ζωής τους σε σχέση με τα υγιή παιδιά των ευρωπαϊκών χωρών. Περισσότερο τα αγόρια ανεξαρτήτου ηλικιακής ομάδας που ζουν στο χωριό. Τα κορίτσια που ζουν στο χωριό με μικρή διαφορά στις δυο ηλικιακές ομάδες νιώθουν κατάθλιψη και δεν είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα. Τα κορίτσια της πρώτης ηλικιακής ομάδας (8-12 ετών ) που ζουν στο χωριό έχουν περιορισμένο ελεύθερο χρόνο και είναι καταπιεσμένα. Τα παιδιά, κυρίως τα κορίτσια ανεξαρτήτου ηλικιακής ομάδας που ζουν στο χωριό, νιώθουν μοναξιά, πως οι γονείς τους δεν τους δίνουν σημασία, και δεν τα εκτιμούν, αισθάνονται τους γονείς τους ως μη διαθέσιμους και άδικους απέναντι τους. Επίσης, τα κορίτσια της δεύτερης ηλικιακής ομάδας (13-18 ετών) που ζουν στο χωριό είναι σε άσχημη οικονομική κατάσταση. Αυτό δείχνει ότι ο τρόπος ζωής των συγκεκριμένων παιδιών περιορίζεται από την οικονομική κατάστασή τους και πως αυτά τα παιδιά μειονεκτούν οικονομικά σε σχέση με άλλα. Επιπλέον, τα κορίτσια της δεύτερης ηλικιακής ομάδας που ζουν στο χωριό, φαίνονται να έχουν το χαμηλότερη ποιότητα ζωής. Επικρατεί το αίσθημα του αποκλεισμού, καθώς δεν γίνονται αποδεκτοί από τους φίλους τους, ούτε μπορούν να βασιστούν επάνω τους. Τέλος, τα κορίτσια ανεξαρτήτου ηλικιακής ομάδας που ζουν στην πόλη νιώθουν περισσότερο απόρριψη, βασανισμένα και εκφοβισμένα από τους φίλους τους σε σχέση με τα υπόλοιπα υγιή παιδιά των ευρωπαϊκών χωρών.
Συμπερασματικά, φαίνεται να μην υπάρχει στήριξη, ικανότητα απασχόλησης και υποστήριξης παιδιών με ειδικές ανάγκες και των γονιών τους στα χωριά της Πάτρας. Προτείνεται η ενεργοποίηση του κρατικού μηχανισμού για οικονομική ενίσχυση, λήψη μέτρων και δημιουργία κατάλληλων δομών προκειμένου να ενισχυθούν και να απασχοληθούν τα συγκεκριμένα παιδιά και οι οικογένειες τους.
This research examines the quality of life of children with special needs and investigates any differences in it based on gender, age, family structure, family employment and the place of residence of each child.
The study population consisted of children living in Patras and the surrounding villages. Specifically, the Kidscreen 52 questionnaire was distributed to 100 parents of children with special needs who attended the special primary school and the special high school in Patras. They were also distributed to parents of children with special needs going to two private occupational therapy-speech therapy and special education centers in Patras in September 2023. A total of 70 questionnaires were collected from all these institutions.
Statistically, a Kolmogorov-Smirnov normality test was used. The median and interquartile range, minimum and maximum values of the quality of life observed in the sample were calculated. For comparison with the results of other studies, the mean and standard deviation were calculated. Also, a check was made with the Mann Whitney test, median test and Kruskal-Wallis.
The results of the research showed that of the 10 dimensions of the quality of life of healthy children based on the Kidscreen 52, the scales "physical activities and health", "the child's emotions" and "school and learning" for children with special needs who investigated, have scores that are considered similar to those of children in other countries, as they are within the range set by the authors of the questionnaire based on European surveys. In contrast, the dimensions "emotions", "general mood", "free time", "family and home life", "financial issues", "friends" and "the child and others" for children with special needs investigated , is not within the range given by the authors of KIDSCREEN based on European surveys of healthy children, but considerably lower.
Our analysis showed that, in the studied structures of Patras, children with special needs are dissatisfied with many dimensions of their lives compared to healthy children in European countries. More boys of any age group living in the village. The girls who live in the village with little difference in the two age groups feel depressed and are not happy and happy. The girls of the first age group (8-12 years old) living in the village have limited free time and are oppressed. Children, especially girls of any age group who live in the village, feel lonely, that their parents do not pay attention to them, and do not value them, they feel their parents as unavailable and unfair to them. Also, the girls of the second age group (13-18 years old) living in the village are in a bad economic situation. This shows that the lifestyle of these children is limited by their financial situation and that these children are economically disadvantaged compared to others. In addition, girls in the second age group living in the village seem to have the lowest quality of life. There is a feeling of exclusion, as they are not accepted by their friends, nor can they rely on them. Finally, girls of any age group who live in the city feel more rejected, tormented and bullied by their friends than the rest of healthy children in European countries.
In conclusion, there seems to be no support, employment capacity and support for children with special needs and their parents in the villages of Patras. It is proposed to activate the state mechanism for financial support, take measures and create appropriate structures in order to strengthen and employ the specific children and their families.
