Η εκτεταμένη άντληση νερού από τους ποταμούς για ύδρευση, άρδευση, κτηνοτροφικές δραστηριότητες και παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, σε συνδυασμό με την κατασκευή φραγμάτων και την κλιματική αλλαγή, έχει ως αποτέλεσμα τη μεταβολή της ποιότητας και της ποσότητας των υδάτων των ποτάμιων συστημάτων. Η εκτίμηση της περιβαλλοντικής ή οικολογικής παροχής αποσκοπεί στη διατήρηση των απαραίτητων ελάχιστων ροών στα ποτάμια συστήματα προκειμένου να αποφευχθεί η διατάραξη των οικοσυστημάτων τους και των λειτουργιών τους και να ικανοποιηθούν ταυτόχρονα οι ανθρώπινες ανάγκες. Στην παρούσα Διπλωματική Εργασία εξετάζεται η Οδηγία-Πλαίσιο 2000/60/ΕΚ για τα Ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ερευνώνται οι κανονισμοί και οι νομοθεσίες που διέπουν άλλες χώρες όσον αφορά την περιβαλλοντική παροχή των ποταμών. Επίσης, πραγματοποιείται μία προσπάθεια εκτίμησης των περιβαλλοντικών παροχών εννέα ελληνικών ποταμών, συγκεκριμένα του Λάδωνα, Έβρου, Νέστου, Στρυμόνα, Αξιού, Αλιάκμονα, Λουδία, Άραχθου και Αχελώου. Για την εκτίμηση της περιβαλλοντικής παροχής χρησιμοποιούνται τέσσερις διαφορετικές μεθοδολογίες: η μεθοδολογία που ορίζεται από την ελληνική νομοθεσία, οι υδρολογικές μέθοδοι Tennant και Tessman και η χρήση του υπολογιστικού εργαλείου Global Environmental Flow Calculator (GEFC). Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι περιβαλλοντικές παροχές από την ελληνική νομοθεσία είναι πολύ χαμηλότερες από αυτές των υπόλοιπων μεθοδολογιών. Επίσης, η μέθοδος Tennant οδηγεί σε υψηλές περιβαλλοντικές παροχές κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου και σε χαμηλές κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου, ενώ η μέθοδος Tessman και το GEFC ακολουθούν το αντίθετο μοτίβο. Επίσης, οι τιμές των περιβαλλοντικών παροχών κατά τους χειμερινούς μήνες από τη μέθοδο Tennant είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες της μεθόδου Tessman και του GEFC, ενώ κατά τους καλοκαιρινούς μήνες εμφανίζονται διαφοροποιήσεις. Τέλος, εξαιρουμένων των ποταμών Λάδωνα και Αχελώου για τη μέθοδο Tennant και για το μήνα Αύγουστο και τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο αντίστοιχα, οι μέσες μηνιαίες παροχές των εξεταζόμενων ποταμών είναι ίσες ή υψηλότερες από τις υπολογιζόμενες περιβαλλοντικές παροχές των παραπάνω μεθόδων καθ’όλη τη διάρκεια του έτους.

The extensive extraction of river water for drinking, irrigation, livestock activities, and hydroelectric power generation, combined with dam construction and climate change, results in changes to the quality and quantity of water in river systems. The estimation of environmental or ecological flow (EF) aims to maintain the necessary minimum flow in river systems to prevent disruption of their ecosystems and functions, while simultaneously meeting human needs. This thesis examines the European Union Water Framework Directive 2000/60/EC and investigates the regulations and laws governing other countries regarding EFs of rivers. Additionally, it attempts to estimate the EFs of nine Greek rivers, specifically Ladonas, Evros, Nestos, Strymonas, Axios, Aliakmonas, Loudias, Arachthos, and Acheloos. Four different methodologies are used for estimating the EF: the methodology defined by Greek legislation, the hydrological methods Tennant and Tessman, and the use of the Global Environmental Flow Calculator (GEFC) tool. The results showed that the EFs according to Greek legislation are much lower than those of the other methodologies. Furthermore, the Tennant method leads to high EFs during the dry period and low flows during the wet period, while the Tessman method and GEFC follow the opposite pattern. Additionally, the environmental flow values during the winter months from the Tennant method are lower than those from the Tessman method and the GEFC, while during the summer months, variations appear. Finally, excluding the Ladonas and Acheloos rivers for the Tennant method and for the month of August, as well as for the months of June, July, and August respectively, the average monthly discharges of the examined rivers are equal to or higher than the calculated environmental flows of the aforementioned methods throughout the year.