Η καθημερινότητα της ανθρώπινης κοινωνίας, είναι υπεύθυνη για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων στερεών απορριμμάτων. Στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγόμενων αυτών απορριμμάτων, οδηγείται προς ταφή σε κατάλληλα αδειοδοτημένους χώρους, τους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (Χ.Υ.Τ.Α.) ή Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (Χ.Υ.Τ.Υ.). Μετά την ταφή των αστικών αυτών αποβλήτων, λαμβάνουν χώρα πληθώρα βιολογικών διεργασιών, φυσικό επακόλουθο των οποίων είναι η δημιουργία υγρών αποβλήτων, των στραγγισμάτων. Τα στραγγίσματα αυτά, εξαιτίας του υψηλού ρυπαντικού τους φορτίου (μικροβιολογικού και χημικού), κρίνονται ακατάλληλα προς διάθεση στο περιβάλλον ή για οποιαδήποτε άλλη χρήση, χωρίς πρωτίστως να έχουν υποστεί την απαιτούμενη επεξεργασία.

Σκοπός της παρούσας διατριβής, είναι να εξετάσει τις διάφορες τεχνολογίες επεξεργασίας στραγγισμάτων ΧΥΤΑ, που μετατρέπουν τα στραγγίσματα σε ύδατα κατάλληλα προς χρήση (άρδευση). Θα αναφερθούν και θα αναλυθούν, ως προς την ικανότητα τους να απομακρύνουν το ρυπαντικό φορτίο οι διάφορες τεχνολογίες επεξεργασίας στραγγισμάτων που λαμβάνουν χώρα σε συναφείς εγκαταστάσεις, σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο στάδιο. Επιπρόσθετα, θα μελετηθεί η περίπτωση του ΧΥΤΑ Ν. Χίου, εξετάζοντας τον τρόπο λειτουργίας του. Τέλος, η διατριβή θα επικεντρωθεί επίσης, στην Εγκατάσταση Επεξεργασίας Στραγγισμάτων (Ε.Ε.Σ.) του ΧΥΤΑ Ν. Χίου, αναλύοντας τον σχεδιασμό, τις συνήθεις συνθήκες λειτουργίας, καθώς και την αποτελεσματικότητα αυτού, ως προς τη διαχείριση των παραγόμενων στραγγισμάτων. Επίσης, βάσει των ανωτέρω, θα εξαχθούν συμπεράσματα ως προς την αποτελεσματικότητα της ΕΕΣ του ΧΥΤΑ Ν. Χίου και θα προταθούν συμπληρωματικές διεργασίες για την βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων.

Day to day life is responsible for producing large amounts of solid municipal waste. In Greece the majority of the produced waste is disposed in licensed cites known as Sanitary Landfills and Residual Landfills. Multitude biological processes take place, after the burial of said waste in Landfills, which result in the creation of liquid wastes known as leachates. Due to their high pollutant load, microbiological and chemical, these leachates are deemed unsuitable for deposition to the environment or for any other use, before first undergoing further treatment.

The purpose of this thesis is to examine the various landfill leachate techniques that convert those liquids into water suitable for disposal to the environment or even agricultural use (irrigation). The various landfill leachate treatment technologies that are deployed in said facilities will be discussed and analyzed in terms of their outcome. Additionally, the case of the Landfill of Chios, will be further addressed, examining its operational procedures. Last, this thesis will focus on the Leachate Treatment Facilities of the Chios Landfill, analyzing the design, operations and effectiveness of said facility in managing the produced leachates. Based on the aforementioned study, conclusions will be drawn regarding the effectiveness of said facility and supplementary processes will be proposed to better optimize results.