Το λιμάνι του Πειραιά αποτελεί ¨σταυροδρόμι¨ μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής αλλά και ένα δημοφιλές ορμητήριο για τον τουρισμό στα ελληνικά νησιά. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει σε αυξημένες θαλάσσιες μεταφορές τόσο εμπορικής όσο και τουριστικής φύσεως. Αναλογικά έχουν αυξηθεί οι επισκευές και ναυπηγήσεις πλοίων στις επισκευαστικές ζώνες και στα ναυπηγεία της περιοχής. Όλα τα παραπάνω, καθιστούν αναγκαία τη θέσπιση αποτελεσματικών, φιλικών προς το περιβάλλον και κερδοφόρων στρατηγικών διαχείρισης αποβλήτων που παράγονται από τα πλοία. Επίσης, η νομοθεσία τόσο σε διεθνές, ευρωπαϊκό αλλά και εθνικό επίπεδο όλο και εμπλουτίζεται δεσμεύοντας αλλά ταυτόχρονα δίνοντας κίνητρα στα πλοία ώστε να διαχειρίζονται ορθά τα παραγόμενα απόβλητα και περιορίζοντας τις ποσότητες που απορρίπτονται στη θάλασσα. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται μελέτη περίπτωσης σχετικά με τις ποσότητες αποβλήτων που παράγονται από τα πλοία που εξυπηρετούνται στον Λιμένα Πειραιά και των Ναυπηγείων Ελευσίνας καθώς και τον τρόπο συλλογής, μεταφοράς, ανακύκλωσης και αξιοποίησης αυτών. Στόχος είναι η πρόβλεψη των παραγόμενων αποβλήτων ανά τύπο πλοίου που θα οδηγήσει σε σωστή προετοιμασία των εγκαταστάσεων για ορθή διαχείριση και οργάνωση των πόρων, ορθή διαλογή και τελική επεξεργασία. Όλα τα παραπάνω αποτελούν πυρήνα για την ελαχιστοποίηση των αποβλήτων που καταλήγουν σε ΧΥΤΑ, την προώθηση της ανακύκλωσης και την μέγιστη εκμετάλλευση των ροών αποβλήτων που μέσω γραμμής επεξεργασίας παράγουν εναλλακτικό καύσιμο και εναλλακτική αδρανοποιημένη πρώτη ύλη.

The port of Piraeus is a crossroads between Europe, Asia and Africa, but also a popular
starting point for tourism in the Greek islands. This fact has led to increased maritime
transport of both commercial and touristic nature. Repairs and shipbuilding in the repair
zones and shipyards of the region have increased accordingly. All of the above has enlarged
the necessity to establish effective, environmentally friendly and profitable waste
management strategies produced by ships. Also, the legislation concerning international,
European and national level is being enriched with bindings but, at the same time, is giving
incentives to the ships for managing their waste in a planned manner and limiting the
quantities that are discharged into the sea. In this paper, a case study is presented regarding
the quantities of waste produced by the ships that serve the Port of Piraeus and the Shipyards
of Elefsina as well as the way of collection, transportation, recycling and utilization of them.
This aims to the prediction of the waste produced by type of ship which will lead to proper
preparation of facilities, for proper management and organization of resources, proper
sorting and final treatment. All of the above are core to the minimization of waste that ends
up in landfills, the promotion of recycling and the maximum exploitation of waste streams
that, through a processing line, produce alternative fuel and alternative raw materials.