This dissertation aims to examine the degree to which the integration of vocabulary teaching into Experiential Learning (EL) boosts young learners’ speaking skills. More specifically, the viability of the theory that EL can be a stimulating way for young learners to enhance their speaking skills, compared to other methods of teaching and learning will be also probed into. Two classes from a private English school of an A2 level, consisting of eight students each, took place in this small-scale research. The research method applied was action research and one class was the control group taught through traditional books, and the other was the experimental group taught through the Experiential Learning (EL) method. The researcher designed eight lessons in connection with speaking skills teaching based on the Common European Framework of Reference’s (CEFR) objectives and the learners’ preferences and needs. To determine the learners’ speaking proficiency and assess their growth in that area, an A1/A2 KPG pre-test was administered to each group before and after the teaching of English. Additionally, qualitative research was conducted. Pre- and Semi-structured interviews were undertaken with the experimental group’s students to gain insight into their perspectives and preferences regarding speaking as well as post-semi-structured interviews to examine the effectiveness of the specific instruction. A journal focusing on vocabulary, speaking, motivation, and teamwork was also archived by the researcher. All in all, the study’s conclusions indicated that integrating the teaching of vocabulary in the Experiential Learning (EL) method was a successful means of honing the speaking skills of young learners as well as contributing effectively to the acquisition of the vocabulary taught.

Ο σκοπός αυτής της διπλωματικής είναι να εξετάσει σε ποιο βαθμό η ενσωμάτωση της διδασκαλίας του λεξιλογίου μέσω της βιωματικής μάθησης ενισχύει την ικανότητα του προφορικού λόγου των μαθητών / μαθητριών. Πιο συγκεκριμένα, η βιωσιμότητα της θεωρίας ότι η Βιωματική Μάθηση μπορεί να είναι ένας συναρπαστικός τρόπος για τους μικρούς μαθητές να βελτιώσουν την ικανότητα τους στην ομιλία σε σύγκριση με άλλες μεθόδους, θα ερευνηθεί επίσης. Δύο τάξεις σε ιδιωτικό σχολείων αγγλικών του επιπέδου Α2, οι οποίες αποτελούνται από 8 παιδιά η καθεμία, έλαβαν μέρος στην έρευνα. Η μέθοδος διδασκαλίας που χρησιμοποιήθηκε ήταν η έρευνα δράσης και η μία τάξη ήταν η ομάδα ελέγχου (control group) η οποία διδάχτηκε μέσω του παραδοσιακού βιβλίου ενώ η άλλη ήταν η πειραματική ομάδα (experimental group) η οποία διδάχτηκε μέσω της μεθόδου της Βιωματικής Μάθησης. Η ερευνήτρια σχεδίασε οχτώ μαθήματα σε σχέση με τη διδασκαλία του προφορικού λόγου βασισμένη στους στόχους του Κοινού Ευρωπαϊκού Πλαισίου Αναφοράς για τις Γλώσσες και στις προτιμήσεις και τις ανάγκες των μαθητών. Για να καθορίσει τη γλωσσική ικανότητα των μαθητών και να αξιολογήσει την ανάπτυξη τους σε αυτόν το τομέα, ένα τεστ Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας επιπέδου Α1/Α2 διεξήχθη σε κάθε γκρουπ πριν και μετά την εφαρμογή της Βιωματικής Μάθησης. Επιπρόσθετα, διεξήχθη ποιοτική έρευνα. Ημιδομημένες συνεντεύξεις, πριν την εφαρμογή της Βιωματικής Μάθησης, έλαβαν χώρα με τους μαθητές της πειραματικής ομάδας για να ερευνήσει τις απόψεις και τις προτιμήσεις σχετικά με το προφορικό λόγο καθώς επίσης και ημιδομημένες συνεντεύξεις μετά την εφαρμογή της, για να ερευνήσει την αποδοτικότητα της συγκεκριμένης μεθόδου διδασκαλίας. Ένα ημερολόγιο επικεντρωμένο πάνω στο λεξιλόγιο του προφορικού λόγου στο κίνητρο και την ομαδική δουλειά επίσης εφαρμόστηκε από την ερευνήτρια. Γενικά, τα συμπεράσματα της έρευνας έδειξαν ότι η ενσωμάτωση της διδασκαλίας του λεξιλογίου μέσω της Βιωματικής Μάθησης ήταν ένας επιτυχημένος τρόπος βελτίωσης του προφορικού λόγου των νέων μαθητών καθώς συνέβαλε αποτελεσματικά στη κατάκτηση του λεξιλογίου που διδάσκονταν.