H εμφάνιση του ανθεκτικού στον ευνουχισμό καρκίνου του προστάτη (CRPC) θέτει σημαντικές κλινικές προκλήσεις, ιδίως στις μεταστατικές περιπτώσεις, όπου η μέση επιβίωση είναι κάτω από δύο έτη. Η παρούσα διατριβή εξετάζει την εφαρμογή των τεχνικών της PCR στον εντοπισμό μοριακών βιοδεικτών που είναι ζωτικής σημασίας για τη διάγνωση, την πρόγνωση και τη θεραπεία του CRPC.

Η ικανότητα της PCR να ενισχύει συγκεκριμένες περιοχές DNA με υψηλή ευαισθησία και ακρίβεια διευκολύνει την ανίχνευση γενετικών μεταλλάξεων, αλλαγών γονιδιακής έκφρασης και επιγενετικών τροποποιήσεων που σχετίζονται με τον CRPC. Τεχνικές όπως η ψηφιακή PCR (dPCR) και η multiplex PCR εντοπίζουν ενισχύσεις και μεταλλάξεις του γονιδίου AR, που χρησιμεύουν ως βιοδείκτες για την πρόγνωση των ασθενών και την αντίσταση στη θεραπεία. Οι αναλύσεις PCR παρέχουν επίσης πληροφορίες σχετικά με τη γονιδιακή έκφραση, τα πρότυπα μεθυλίωσης του DNA και τους γενετικούς πολυμορφισμούς, ενισχύοντας την πρόγνωση και τις στρατηγικές θεραπείας. Οι υποσχόμενοι βιοδείκτες περιλαμβάνουν τα γονίδια PIM-1, SHOX2, SEPT9 καθώς και miRNAs όπως τα miR-21, miR-141 και miR-375, τα οποία συσχετίζονται με τη σοβαρότητα της νόσου και την ανταπόκριση στη θεραπεία. Επιπλέον, γονίδια που εμπλέκονται σε μονοπάτια απόκρισης σε βλάβες του DNA, όπως τα RNASEH2A και RFC2, αναδεικνύονται ως δυνητικοί βιοδείκτες για τη νόσο.

Οι εξελίξεις στις τεχνολογίες που βασίζονται στην PCR, συμπεριλαμβανομένων των RT-ddPCR και SL-RT PCR, έχουν βελτιώσει την ανίχνευση και τον ποσοτικό προσδιορισμό βιοδεικτών, προσφέροντας υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα. Αυτές οι μέθοδοι υπόσχονται κλινική διάγνωση και εξατομικευμένες στρατηγικές θεραπείας στον CRPC, απαιτούνται όμως περαιτέρω μελέτες μεγάλης κλίμακας για την καθιέρωση τυποποιημένων πρωτοκόλλων στην κλινική πράξη.

The emergence of castration-resistant prostate cancer (CRPC) poses significant clinical challenges, particularly in metastatic cases, where median survival is less than two years. This thesis reviews the application of PCR techniques to the identification of molecular biomarkers that are crucial for the diagnosis, prognosis and treatment of CRPC.

The ability of PCR to amplify specific DNA regions with high sensitivity and accuracy facilitates the detection of genetic mutations, gene expression changes and epigenetic modifications associated with CRPC. Techniques such as digital PCR (dPCR) and multiplex PCR identify amplifications and mutations in AR, which serve as biomarkers for patient prognosis and treatment resistance. PCR analyses also provide information on gene expression, DNA methylation patterns and genetic polymorphisms, enhancing prognosis and treatment strategies. Promising biomarkers include PIM-1, SHOX2, SEPT9 and miRNAs such as miR-21, miR-141 and miR-375, which correlate with disease severity and response to therapy. In addition, genes involved in DNA damage response pathways, such as RNASEH2A and RFC2, are emerging as potential biomarkers.

Advances in PCR-based technologies, including RT-ddPCR and SL-RT PCR, have improved the detection and quantification of biomarkers, offering high sensitivity and specificity. These methods hold promise for clinical diagnosis and personalised treatment strategies in CRPC, but further large-scale studies are needed to establish standardised protocols in clinical practice.