Οι καρδιαγγειακές παθήσεις (CVD) αποτελούν την κύρια αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως. Στις μέρες μας έχει αποσαφηνιστεί οτι τα καρδιαγγειακά νοσήματα είναι μια κατηγορία νοσημάτων ζωής, εξελίσσονται καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου και επηρεαζόμενα από παράγοντες κινδύνου ξεχωριστούς για τον καθένα, καταλήγουν στην ανάπτυξη της υποκλινικής αθηροσκλήρωσης. Η υποκλινική νόσος κορυφώνεται σε εμφανή καρδιαγγειακή νόσο. Η έναρξη της καρδιαγγειακής νόσου από μόνη της, προμηνύει δυσμενή πρόγνωση με αυξημένο κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας και γι αυτό η πρόληψη της νόσου και η έγκαιρη διάγνωση αποτελούν προτεραιότητα. Για το λόγο αυτό η η κλινική αξιολόγηση έχει μεγάλη βαρύτητα για τη διαχείριση των ασθενών, η οποία όμως παρουσιάζει αρκετούς περιορισμούς. Στην κλινική πράξη χρησιμοποιούνται διάφορα εργαλεία προκειμένου να επιτευχθεί η έγκαιρη διάγνωση των ασθενών που έχουν αυξημένες πιθανότητες νόσησης. Οι βιοδείκτες αποτελούν ένα μέσο αξιολόγησης και έγκαιρης διάγνωσης των ατόμων υψηλού κινδύνου, με σκοπό την πρόγνωση και τη θεραπεία των ασθενών με καρδιαγγειακή νόσο.
Σε αντίθεση με όσα πιστεύαμε, η πολυπλοκότητα των οργανισμών μπορεί να οφείλεται τόσο στα γονίδια που κωδικοποιούνται όσο και σε εκείνα που δεν κωδικοποιούνται. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας αλληλούχησης μας επέτρεψε την εξερεύνηση τέτοιων περιοχών του γονιδιώματος και έφερε στο φώς νέα δεδομένα. Κάθε χρόνο, ανακαλύπτονται νέα lncRNA και σύμφωνα με την έκδοση 6.0 του NONCODE,, ειδικά στα lncRNA, υπάρχουν περίπου 173.112 μεταγραφές lncRNAστον άνθρωπο.Τα LncRNA ρυθμίζουν την έκφραση γονιδίων με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων στο, μεταγραφικό, μετα-μεταγραφικό, μεταφραστικό, μετα-μεταφραστικό και επιγενετικό, αλληλεπιδρώντας κυρίως με το mRNA, το DNA, την πρωτεΐνη και το miRNA. Φαίνεται να υπάρχουν πολύ καλές προοπτικές από τη χρήση των LncRNA ως βιοδείκτες, καθώς μπορούν να αποτελέσουν χαμηλού κόστους, εξειδικευμένους δείκτες των καρδιαγγειακών νοσημάτων και να αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου.

Cardiovascular diseases (CVD) are the leading cause of morbidity and mortality worldwide. It has now been clarified that cardiovascular diseases are a category of lifelong diseases, evolving throughout life and, influenced by risk factors unique to each individual, ultimately lead to the development of subclinical atherosclerosis. Subclinical disease culminates in evident cardiovascular disease. The onset of cardiovascular disease itself predicts an adverse prognosis with an increased risk of morbidity and mortality, and thus, disease prevention and early diagnosis are priorities. For this reason, clinical evaluation is of great importance for patient management, although it presents several limitations. Various tools are used in clinical practice to achieve the timely diagnosis of patients who are at increased risk of disease. Biomarkers serve as a means of evaluating and diagnosing high-risk individuals early, aiming at the prognosis and treatment of patients with cardiovascular disease.

Contrary to what we previously believed, the complexity of organisms can be attributed to both coding and non-coding genes. The development of sequencing technology has allowed us to explore such regions of the genome and brought new data to light. Every year, new lncRNAs are discovered, and according to version 6.0 of NONCODE, specifically in lncRNAs, there are approximately 173,112 lncRNA transcripts in humans. LncRNAs regulate gene expression in various ways, including transcriptional, post-transcriptional, translational, post-translational, and epigenetic levels, mainly interacting with mRNA, DNA, protein, and miRNA. The prospects for using LncRNAs as biomarkers appear very promising, as they can serve as low-cost, specialized indicators of cardiovascular diseases and be a significant tool for the early diagnosis of the disease.