H παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις στάσεις απέναντι στη γυναικεία φυσιογνωμία, όπως αποτυπώνεται στο τοπικό κερκυραϊκό έθιμο «Πετεγολέτσα» - έναν παραδοσιακό τύπο ελληνικού προφορικού λαϊκού λόγου μαζικής κουλτούρας, που συναντάται κυρίως στα Επτάνησα. Τα «Πετεγολέτσα», ή αλλιώς «κουτσομπολιά», είναι μικρές, σατυρικές ιστορίες ή στιχάκια, που αντικατοπτρίζουν τις αντιλήψεις και τις στάσεις της κοινωνίας για διάφορα θέματα, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου και της παρουσίας των γυναικών. Συχνά, αντικατοπτρίζουν πατριαρχικές και σεξιστικές στάσεις απέναντι στις γυναίκες, οι οποίες πολλές φορές περιγράφονται με βάση εξωτερικά χαρακτηριστικά, με έμφαση στην ομορφιά ή την έλλειψή της. Η εμφάνιση συνδέεται άμεσα με την ηθική αξία και την κοινωνική θέση της γυναίκας, ενώ παρατηρείται μια τάση να γελοιοποιούνται ή να απαξιώνονται οι γυναίκες που δεν πληρούν τα στερεοτυπικά πρότυπα. Η μελέτη που ακολουθεί, μέσα από την ποσοτική ανάλυση ενός μικρού δείγματος πληθυσμού, συλλέγει και αναλύει τις στάσεις που επικεντρώνονται στη γυναικεία φυσιογνωμία μέσα από το έθιμο των Πετεγολέτσων αλλά και απέναντι στις διαλέκτους και το κερκυραϊκό ιδίωμα. Τα αποτελέσματα που αναδείχτηκαν, έδωσαν σημαντικές πληροφορίες υπογραμμίζοντας την ανάγκη για περαιτέρω διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο ο προφορικός λαϊκός λόγος μπορεί να αναπαράγει ή να αμφισβητεί έμφυλες διακρίσεις. Το δείγμα των ερωτηθέντων θεωρεί τις διαλέκτους και την Νεοελληνική γλώσσα ίσης αξίας. Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι θεωρούν πως η χρήση διαλέκτων προσδίδει μειωμένο γόητρο στους ομιλητές της αναδεικνύοντας έτσι μια στερεοτυπική ματιά προς την επαρχία και το παρελθόν, με το οποίο συνδέονται άμεσα οι διαλεκτόφωνοι. Το έθιμο των Πετεγολέτσων ήταν, κατά γενική ομολογία, μια ευχάριστη εμπειρία και οι ηθοποιοί φάνηκαν διασκεδαστικοί στο μεγαλύτερο μέρος του δείγματος. Στον αντίποδα, όμως, των στάσεων, οι σατιρικοί χαρακτήρες φαίνεται να ανταποκρίνονται σε πραγματικές γυναίκες της Κέρκυρας, όπως αναδεικνύεται από ένα μέρος του δείγματος γεγονός που ενισχύει την πεποίθηση ότι η χρήση του κερκυραϊκού ιδιώματος σε τέτοιο πλαίσιο παγιώνει αρνητικές αντιλήψεις απέναντι στους διαλεκτόφωνους. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στις απόψεις ανδρών και γυναικών και επιπλέον η στάση τους απέναντι στο κερκυραϊκό ιδίωμα δεν επηρεάζει τη στάση απέναντι στο έθιμο των Πετεγολέτσων. Ο τρόπος, όμως, που απάντησαν για τη στάση τους απέναντι στις Κερκυραίες διαλεκτόφωνες γυναίκες επηρεάστηκε από τη θετική στάση τους απέναντι στο κερκυραϊκό ιδίωμα και τη θετική στάση τους απέναντι στο έθιμο των Πετεγολέτσων. Παρά το ενδιαφέρον των πορισμάτων της έρευνας δε θα πρέπει να παραβλέψουμε ότι το ερωτηματολόγιο μπορεί να απαντήθηκε με κοινωνικά αποδεκτό τρόπο, μεροληπτικά ή αναμενόμενα και απευθύνεται μόνο σε ένα συγκεκριμένο πληθυσμιακό πλαίσιο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

The present thesis examines the attitudes towards the female figure, as reflected in the local Corfu custom "Petegoletsa" - a traditional type of Greek oral folk language of mass culture, found mainly in the Ionian Islands. "Petegoletsa", or "gossips", are short, satirical stories or verses, which reflect society's perceptions and attitudes on various issues, including the role and presence of women. They often reflect patriarchal and sexist attitudes towards women who are often described with emphasis on beauty or the lack of it. Appearance is directly linked to a woman's moral, economic and social status, and there is a tendency to ridicule or disparage women who do not meet stereotypical standards. The study that follows, through the quantitative analysis of a small sample of the population, collects and analyzes the attitudes that focus on the female figure through the custom of the Petegoletsa but also towards the dialects and the Corfu dialect. The results that emerged provided important insights underscoring the need for further investigation into how oral folk discourse can reproduce or challenge gender discrimination. The sample of respondents considers the dialects and the Modern Greek language to be of equal value. Despite this, most people consider that the use of dialects is connected with a reduced prestige for its speakers thus highlighting a stereotypical look towards the countryside and the past, with which dialect speakers are directly connected. The Petegoletsa custom was, by all accounts, a pleasant experience, and the actors seemed entertaining for most of the sample. However, in contrast to the attitudes, the satirical characters seem to correspond to real Corfu women, as shown by a part of the sample which reinforces the belief that the use of the Corfu dialect in this way helps to create fixed perceptions towards dialect speakers and possibly stigmatized by it. It is not surprising that there is no substantial difference between the opinions of men and women and moreover their attitude towards the Corfu dialect does not affect the attitude towards the custom of Petegoletsa. However, the way they answered about their attitude towards the Corfu dialect-speaking women was influenced by their positive attitude towards the Corfu idiom and their positive attitude towards the custom of Petegoletsa. Despite the interest of the research findings, we should not overlook the fact that the questionnaire may have been answered in a socially acceptable way, biased or expected and is addressed only to a specific population context with specific characteristics.