Ένα εργαλείο διδασκαλίας που συναντάται όλο και πιο συχνά στις σχολικές τάξεις είναι το παιχνίδι, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί με ποικίλους τρόπους και σε διαφορετικούς χρόνους, ώστε να είναι αποδοτικό στο μέγιστο δυνατό. Ένα παιχνίδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εισαγωγή σε μία νέα σημαντική έννοια, ως μέσο επανάληψης αυτής ή με ενισχυτικό τρόπο στη διάρκεια της διδασκαλίας. Μπορεί, επίσης, να αξιοποιηθεί και ως εργαλείο αξιολόγησης των μαθητών.

            Οι δραστηριότητες που είναι ή θυμίζουν παιχνίδια προσφέρουν πληθώρα πλεονεκτημάτων στου παίκτες/ μαθητές, τα οποία αφορούν τόσο τους γνωστικούς στόχους που τίθενται κάθε φορά όσο και το γενικότερο κλίμα της τάξης (Ketterlinus, 2017). Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα οφέλη που παρατηρούνται στο επίπεδο της γλώσσας, όπου τα παιχνίδια θεωρείται ότι έχουν πιο ουσιαστικό χαρακτήρα για τη διαδικασία (Uberman, 1998) , καθώς οι μαθητές εξασκούν ταυτόχρονα πολλές μορφές επικοινωνίας (Lee, 1995, Ersoz, 2000).

            Το βασικότερο ίσως από όλα τα πλεονεκτήματα της αξιοποίησης των παιχνιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία είναι η εμπλοκή όλων των μαθητών και το ενδιαφέρον που δείχνουν για την διαδικασία, καθώς δεν θεωρούν ότι εκείνη την ώρα κάνουν μάθημα. Έτσι, μέσω της διασκέδασης που τους προσφέρει το παιχνίδι, οι μαθητές αποκτούν κίνητρο για να μάθουν (Gee, 2007) και  τείνουν να χρησιμοποιούν τη γλώσσα αυθόρμητα, ως αποτέλεσμα μίας φυσικής διαδικασίας.

            Η παρούσα εργασία στηρίζεται στις αρχές της παιγνιώδους μάθησης και περιέχει δέκα διαφορετικά παιχνίδια που αφορούν τη διδασκαλία των γραμματικών φαινομένων σε μαθητές Δημοτικού. Κάθε παιχνίδι και κάθε δραστηριότητα σχεδιάστηκε με τέτοιον τρόπο, ώστε να παρέχεται μία ποικιλία στο κατά τα άλλα μονότονο και ανιαρό πρόγραμμα σπουδών της Β΄ και Γ΄ Δημοτικού. Έμφαση δίνεται στην εκπαιδευτική αξία που έχουν τα παιχνίδια αυτά στην διαδικασία μάθησης, ενώ δίνονται ταυτόχρονα προεκτάσεις και ιδέες για την εφαρμογή των ίδιων παιχνιδιών και σε άλλες ηλικιακές ομάδες, σε διαφορετικά περιβάλλοντα μάθησης και σε διαφορετικές δυναμικές.

A teaching tool that is increasingly encountered in classrooms is the game, which can be utilized in various ways and at different times to be as effective as possible. A game can be used for introducing a new important concept, for reinforcing it, or in a supplementary manner during the teaching process.

Activities that are or resemble games offer a plethora of advantages to players/students, which concern both the cognitive goals set each time and the overall classroom climate (Ketterlinus, 2017). Particularly significant are the benefits observed at the language level, where they have a more substantial character (Uberman, 1998), while simultaneously exercising many forms of communication (Lee, 1995, Ersoz, 2000).

Perhaps the most fundamental of all the advantages of using games in the educational process is the involvement of all students and their interest in the process, as they do not consider that they are in a lesson at that time. Thus, through the fun that the game offers them, students are motivated to learn (Gee, 2007) and tend to use the language spontaneously as a result of a natural process.

This work is based on the principles of playful learning and contains ten different games related to teaching grammatical phenomena to elementary school students. Each game and each activity designed in such a way as to provide variety in the otherwise boring and tedious curriculum of 2nd and 3rd grade. Emphasis is placed on the educational value that these games have in the learning process, while extensions and ideas are simultaneously given for the application of the same games to other age groups, in different learning environments, and with different dynamics.