Οι οικογενείς δυσλιπιδαιμίες σχετίζονται με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο, ενώ η αυξημένη λιποπρωτεΐνη(α) [Lp(a)] θεωρείται ως η πιο διαδεδομένη μονογονιδιακή διαταραχή λιπιδίων. Στο πλαίσιο αυτό σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να προσδιοριστεί η καρδιαγγειακή πρόγνωση ασθενών με οικογενείς δυσλιπιδαιμίες [ετερόζυγη οικογενή υπερχοληστερολαιμία (FH) και οικογενή συνδυασμένη υπερλιπιδαιμία (FCH)], χωρίς καρδιαγγειακή νόσο αρχικά, διερευνώντας παράλληλα την επίδραση της Lp(a). Η μελέτη συμπεριέλαβε 909 ασθενείς με FH (n=433, μέση ηλικία 44.2±12.8 έτη) ή FCH (n=476, μέση ηλικία 49.0±11.1 έτη) οι οποίοι αξιολογήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παρακολούθησης 9.6±7.6 ετών. Κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η επίπτωση μειζόνων καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Η επίπτωση των μειζόνων καρδιαγγειακών συμβαμάτων στο σύνολο του πληθυσμού ήταν 6.6%. Μεγαλύτερη ήταν στους ασθενείς με FH σε σύγκριση με τους ασθενείς με FCH (8.1% έναντι 5.5%, p=0.03). Η ανάλυση πολλαπλής Cox παλινδρόμησης έδειξε ότι οι ασθενείς με FH  είχαν μεγαλύτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο σε σύγκριση με τους ασθενείς με FCH (HR 2.17, 95% CI 1.10-4.26, p=0.02). Στους ασθενείς με FH, η αυξημένη αρχική τιμή Lp(a) (≥30mg/dl) ήταν ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας δυσμενών καρδιαγγειακών συμβαμάτων (HR 2.37 95% CI 1.41-4.90, p=0.02), ενώ στους ασθενείς με FCH δεν ήταν. Στους ασθενείς με FCH η παρουσία διαβήτη κατά την έναρξη ήταν ένας ισχυρός ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας δυσμενών καρδιαγγειακών συμβαμάτων (HR 3.56 95% CI 1.19-11.33, p=0.03), μετά από προσαρμογή για συγχυτικούς παράγοντες. Συμπερασματικά, οι ασθενείς με FH εμφανίζουν διπλάσιο καρδιαγγειακό κίνδυνο σε σύγκριση με τους ασθενείς με FCH. Στους ασθενείς με FH η αυξημένη Lp(a) διπλασιάζει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, ανεξαρτήτως της LDL - χοληστερόλης. Από την άλλη πλευρά, στους ασθενείς με FCH η παρουσία διαβήτη τριπλασιάζει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, πέραν της Lp(a) η οποία δεν φαίνεται να έχει ανεξάρτητη προγνωστική αξία.

Familial dyslipidemias are associated with increased cardiovascular (CV) risk. Also, increased lipoprotein(a) [Lp(a)] is considered as the most prevalent monogenic lipid disorder. In this setting, the objective of this study was to identify the CV prognosis of patients with familial dyslipidemias (heterozygous familial hypercholesterolemia (FH) and familial combined hyperlipidemia (FCH)), without CV disease at baseline, investigating in parallel the effect of Lp(a). 909 patients with FH (n=433, mean age 44.2±12.8 years) or FCH (n=476, mean age 49.0±11.1 years) were evaluated during a period of 9.6±7.6 years. The main endpoint of interest was the composite of major CV events. The incidence of major CV events in the total population was 6.6%, while greater in patients with FH compared to patients with FCH (8.1% vs 5.5%, p=0.03). Multiple Cox regression analysis revealed that FH patients had greater CV risk compared to FCH patients (HR 2.17, 95% CI 1.10-4.26, p=0.02). In FH patients, increased baseline Lp(a) (≥30mg/dl) was an independent predictor of adverse CV events (HR 2.37 95% CI 1.41-4.90, p=0.02), whereas in FCH patients was not. In FCH patients the presence of diabetes at baseline was a strong independent prognosticator of adverse CV events (HR 3.56 95% CI 1.19-11.33, p=0.03), after adjustment for confounding factors. In conclusion, FH patients demonstrate double CV risk compared to FCH patients. In FH patients increased Lp(a) doubles the CV risk, beyond low density lipoprotein cholesterol. On the other hand, in FCH patients the presence of diabetes triples the CV risk, beyond Lp(a) which does not seem to convey an independent prognostic value.