Bird, M. & Hammersley, M. & Gomm, R. &Woods, P/ Εκπαιδευτική έρευνα στην πράξη
Κατά τη διάρκεια της ιστορικής εξέλιξης της ελληνικής γλώσσας, αναβίωσαν πολλές λέξεις απο αρχαιότερες μορφές της, κυρίως απο διαλέκτους της αρχαίας ελληνικής. Το γεγονός αυτό εμπλούτισε και διαμόρφωσε τη κοινή νέα ελληνική γλώσσα. Oι λέξεις αυτές που αποτελούν τα διαχρονικά γλωσσικά δάνεια κατέχουν ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής, το οποίο αξίζει να αναλυθεί. Σκοπός της παρούσας Διπλωματικής Εργασίας είναι να αναλύσει σε βάθος το φαινόμενο του διαχρονικού γλωσσικού δανεισμού και να αναδείξει τις αντιλήψεις και τις στάσεις των ατόμων γενικότερα και των εκπαιδευτικών και μαθητών ειδικότερα σχετικά με αυτό.
Κρίθηκε απαραίτητο να γίνει η διάκριση των μορφών του γλωσσικού δανεισμού και των γλωσσικών δανείων, ώστε να γίνει πιο αντιληπτό το φαινόμενο του διαχρονικού γλωσσικού δανεισμού. Κάθε είδος γλωσσικού δανεισμού προκύπτει μέσω της γλωσσικής επαφής και επιφέρει αλλαγές στο γλωσσικό σύστημα άλλοτε μεγαλύτερες και άλλοτε μικρότερες. Στον διαχρονικό δανεισμό η γλωσσική επαφή δε μπορεί παρά να γίνει μέσω γραπτών κειμένων. Από το γεγονός αυτό, γίνεται φανερό ότι ο διαχρονικός γλωσσικός δανεισμός είναι λόγιος και σχετίζεται στενά με γλωσσικές ιδεολογίες και συγκεκριμένα με την προτυποποίηση ορισμένων μορφών μιας γλώσσας ή μιας γλωσσικής ποικιλίας. Για αυτόν τον λόγο αναλύθηκαν οι όροι της γλωσσικής αλλαγής, της γλωσσικής επαφής αλλά και τα ζητήματα ιδεολογίας στη γλώσσα. Εξετάστηκαν επίσης τα αποτελέσματα του διαχρονικού γλωσσικού δανεισμού στη γλώσσα και ο ρόλος του στην εκπαιδευτική πράξη και τα σχολικά εγχειρίδια.
Στη συνέχεια έγινε έρευνα σχετικά με τις προτιμήσεις των ομιλητών της ελληνικής γλώσσας, εκπαιδευτικών και μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όσον αφορά λόγιες λέξεις προερχόμενες από τον διαχρονικό γλωσσικό δανεισμό και λαϊκές λέξεις ή λέξεις προερχόμενες από εξωτερικό δανεισμό. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι εκπαιδευτικοί έδειχναν γενικά προτίμηση στις λογιότερες λέξεις, ενώ οι μαθητές έδειχναν προτίμηση στα εξωτερικά δάνεια ή στις λαϊκότερες λέξεις.
Throughout the historical development of the Greek language, numerous words from its earliest forms have been revived, predominantly from ancient Greek dialects. This revival enriched the modern Greek language but also impeded its natural evolution. Diachronic linguistic borrowings form a significant part of contemporary Greek, warranting thorough analysis. This thesis aims to investigate the phenomenon of diachronic language borrowing and to elucidate the perceptions and attitudes towards it among the general population, with a particular focus on teachers and students.
Linguistic borrowing emerges from language contact, leading to changes in the language system. Distinguishing the forms of language borrowing is essential for understanding diachronic language borrowing. In diachronic borrowing, contact occurs exclusively through written texts, linking it closely to linguistic ideologies and the standardization of certain language forms. Consequently, this thesis examines language change, language contact, and ideological issues in language. The impact of diachronic language borrowing on the language and its role in educational practice and textbooks is also explored.
A survey was conducted to assess the preferences of Greek speakers, including teachers and secondary school students, regarding literary words from diachronic borrowing versus folk words or externally borrowed words. The results indicated that teachers preferred diachronic loanwords, while students favored external borrowings.
