Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία επιχειρεί να καταγράψει τις αντιδράσεις του Τύπου στην ευρωπαϊκή επιλογή της Ελλάδας τη διετία 1959-1961, επιλογή που αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής πολιτικής του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του κυβερνητικού επιτελείου του και η οποία πραγματώθηκε με την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Αυτή η πολιτική απόφαση ενίσχυσε περαιτέρω τους δεσμούς της Ελλάδας με ό,τι αποκαλείται συμβατικά φιλελεύθερος δυτικός κόσμος, δεσμούς τόσο πολιτιστικούς και ιδεολογικούς όσο και οικονομικούς. Θα εξεταστεί το νέο μεταπολεμικό σκηνικό μέσα στο οποίο η Ελλάδα επιχείρησε να σταθεροποιήσει το πολιτικό της σύστημα, συμπληρώνοντας την ένταξη στο ΝΑΤΟ με τη σύνδεση με την ΕΟΚ, να αναπτύξει την οικονομία της και να βγει οριστικά από το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που την καθιστούσε ακόμη ευάλωτη στον «από Βορρά» κομμουνιστικό κίνδυνο και ήταν τροχοπέδη για την εξέλιξή της. Αρχικά, θα μελετηθούν οι επιλογές της Ελλάδας σε επίπεδο εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής μέχρι και το θάνατο του Αλέξανδρου Παπάγου, περίοδος ανοικοδόμησης της χώρας μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και τον Εμφύλιο. Στη συνέχεια, θα εξεταστούν οι προτεραιότητες που τέθηκαν από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μετά την ανάληψη από εκείνον της πρωθυπουργίας της χώρας, προτεραιότητες που συνδέονταν με την οικονομική ανάπτυξη και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας. Επιδίωξη, επίσης, της εργασίας αποτελεί η ανάδειξη του διαλόγου που αναπτύχθηκε -άτυπα- στη δημόσια σφαίρα μέσα από το σχολιασμό του ελληνικού τύπου, ιδιαίτερα των μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδων. Η Καθημερινή, το Βήμα και η Αυγή, πρωτίστως, αλλά και μικρότερης απήχησης έντυπα, όπως οι εφημερίδες Μακεδονία, Ελευθερία και Εμπρός,  δευτερευόντως, αποτελούν μία σημαντική πηγή άντλησης πληροφοριών αλλά και διαμόρφωσης γνώμης όσον αφορά τη μείζονα πολιτική επιλογή της σύνδεσης.

The present postgraduate thesis will undertake to document the Press reactions pertaining to the European choice of Greece during the biennium 1959-1961, namely a choice that has been the cornerstone of Konstantinos Karamanlis’ and his cabinet’s foreign politics, which in turn was sealed by the signature of the Agreement determining Greece’s accession to the European Community. The specific political decision has further enhanced the country’s bonds with what is conventionally referred to as the liberal Western world, that is a set of bonds of cultural, ideological yet also economic nature. The present study will investigate the new postwar scenery, within which Greece attempted to stabilize its political system - complementing its entrance to NATO with the country’s accession to the European Community – to enhance its economy and ultimately escape the civil war climate which made Greece vulnerable to “the Communist peril from the North” and was considered a considerable hindrance to its development.  Initially, there will be an investigation of the country’s choices on both an internal and a foreign politics level until the death of Alexandros Papagos, namely the period that involved the reconstruction of the country immediately after World War II and the Civil War. Subsequently, there will follow a study of the priorities set by Konstantinos Karamanlis after his appointment as Prime Minister of Greece, a set of priorities regarding the economic growth and the European orientation of the country. A further objective of the present thesis is to showcase the dialogues that – unofficially - emerged via the commentary of the Greek press, in particular press of high circulation. Newspapers such as “Kathimerini”, “to Vima”, “Avgi”, but also less popular ones, such as “Makedonia”, “Eleftheria” and “Empros” form a fundamental source of information and simultaneously a powerful tool of opinion formation as regards the major political choice of the unification.