Εισαγωγή:Το παιδικό τραύμα είναι ένας ισχυρός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη μείζονας καταθλιπτικής διαταραχής και αγχωδών διαταραχών στην ενήλικη ζωή, που σχετίζεται με πρωιμότερη έναρξη, δυσμενέστερη πορεία με χρόνια ή υποτροπιάζοντα συμπτώματα, αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικής συμπεριφοράς και μεγαλύτερη πιθανότητα για ύπαρξη ψυχιατρικής συννοσηρότητας. Το παιδικό τραύμα προκαλεί αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου και ιδίως στον άξονα υποθάλαμος υπόφυση επινεφρίδια , επηρεάζοντας το σύστημα του στρες και προκαλώντας ευαλωτότητα για κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές. Εκτός των αλλαγών στη δομή και λειτουργία του εγκεφάλου μια σειρά από ψυχολογικούς παράγοντες, όπως η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η αποφευκτική συμπεριφορά, η αυτομομφή, τα δυσπροσαρμοστικά σχήματα, η μειωμένη ψυχική ανθεκτικότητα, συμβάλλουν στην εμφάνιση της κατάθλιψης.
Σκοπός και Μέθοδος: Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να μελετηθεί η σχέση ανάμεσα στις τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας και στην ανάπτυξη κατάθλιψης και αγχωδών διαταραχών στην ενήλικη ζωή, καθώς και ο ρόλος των δημογραφικών παραγόντων, όπως το φύλο και το εκπαιδευτικό επίπεδο των γονέων. Συμμετείχαν 60 λήπτες υπηρεσιών από το Σύλλογο Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία (Σ.Ο.Ψ.Υ.) Πάτρας καθώς και από ιδιωτικό ιατρείο. Χρησιμοποιήθηκαν το ερωτηματολόγιο Early Trauma Inventory Short Form- Self Report (ETISR-SF) για την εκτίμηση του παιδικού τραύματος και η κλίμακα DASS21 για την αξιολόγηση των συμπτωμάτων του άγχους και της κατάθλιψης.
Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκε θετική συσχέτιση ανάμεσα στις τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας και στην βαρύτητα των συμπτωμάτων του άγχους και της κατάθλιψης. Το φύλο δεν διαπιστώθηκε να επηρεάζει τον αντίκτυπο του παιδικού τραύματος. Επίσης, το εκπαιδευτικό επίπεδο των γονέων δεν βρέθηκε να σχετίζεται με την κακοποίηση των παιδιών. Τέλος, τα ευρήματα της έρευνας παρέχουν ενδείξεις για μειωμένη ανταπόκριση στην φαρμακοθεραπεία των ασθενών με ιστορικό παιδικού τραύματος.
Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα παρέχουν ενδείξεις για τη συσχέτιση του παιδικού τραύματος με μεγαλύτερη βαρύτητα των συμπτωμάτων και χειρότερη πρόγνωση των καταθλιπτικών και αγχωδών διαταραχών, γεγονός που υποδηλώνει την αναγκαιότητα των προληπτικών παρεμβάσεων.