Η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης και η δημογραφική μετάβαση προς μεγαλύτερες ηλικίες θέτουν σημαντικές προκλήσεις στη σύγχρονη κοινωνία. Αυτό προκαλεί έντονο ενδιαφέρον σχετικά με τους παράγοντες που συμβάλλουν στη γήρανση και τον τρόπο με τον οποίο η γήρανση μπορεί να αντιμετωπιστεί με βάση τις πιο εφικτές θετικές συμπεριφορές υγείας. Το κάπνισμα και η ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα είναι μεταξύ των κυριότερων συμπεριφορικών παραγόντων κινδύνου για κακή υγεία σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (65 ετών και άνω), αλλά και σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. 

Οι ηλικιωμένοι και οι καπνιστές έχουν μειωμένη ικανότητα άσκησης και είναι λιγότερο πιθανό να ασκούνται τακτικά. Οι συνδυασμένες επιπτώσεις των ανθυγιεινών συμπεριφορών όπως το κάπνισμα και η ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα συνδέονται με μεγαλύτερη πιθανότητα δυσκολίας σε δραστηριότητες ανεξάρτητης διαβίωσης σε ηλικιωμένα άτομα. Σε γενικές γραμμές, οι βαρείς, συστηματικοί καπνιστές μπορεί να χρειάζονται περισσότερο τόσο τη διακοπή του καπνίσματος, όσο και τις παρεμβάσεις σωματικής δραστηριότητας στον ελεύθερο χρόνο. Αν και δεν έχει αποδειχθεί ότι η διακοπή του καπνίσματος οδηγεί σε περισσότερη άσκηση στους καπνιστές, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι η σωματική δραστηριότητα και η άσκηση μπορούν να βοηθήσουν στη διακοπή του καπνίσματος. 

Πολυδιάστατες παρεμβάσεις έχουν χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με δύο ή περισσότερες συμπεριφορές κινδύνου, όπως το κάπνισμα και η σωματική αδράνεια. Αυτές οι παρεμβάσεις, μπορεί να έχουν τη δυνατότητα να ενθαρρύνουν την αλλαγή σε πολλούς τομείς συμπεριφοράς υγείας και να επιτρέψουν την επιτυχία σε διάφορους στόχους προαγωγής της υγείας.  

Η προώθηση του τρόπου ζωής που αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχούς γήρανσης θα πρέπει να είναι μεταξύ των προτεραιοτήτων των υπευθύνων χάραξης πολιτικής για τη δημόσια υγεία, καθώς ο πληθυσμός των ηλικιωμένων σημειώνει διαρκή αύξηση. 

The increase in life expectancy and the demographic transition towards older ages pose significant challenges to modern society. This is generating intense interest in the factors that contribute to aging and how aging can be managed based on the most attainable positive health behaviors. Smoking and insufficient physical activity are among the main behavioral risk factors for poor health in older people (65 years and older), but also in all age groups. 

Older people and smokers have reduced exercise capacity and are less likely to exercise regularly. The combined effects of unhealthy behaviors such as smoking and insufficient physical activity are associated with a greater likelihood of difficulty in independent living activities in older people. In general, heavy, regular smokers may be in greater need of both smoking cessation and leisure-time physical activity interventions. Although it has not been proven that smoking cessation leads to more exercise in smokers, there is some evidence that physical activity and exercise can help with smoking cessation. 

Multidimensional interventions have been used to prevent health problems associated with two or more risky behaviors, such as smoking and physical inactivity. These interventions may have the potential to encourage change in many areas of health behavior and enable success in various health promotion goals. 

Promoting lifestyles that increase the chances of successful aging should be among the priorities of public health policy makers as the elderly population continues to grow.